*سهم خواهی مانع ارتباطی پزشکیان با متخصصان*

چند سالی است یادداشت ها، مقالات، توییت ها و مصاحبه های انتقادی و تند با جزئیاتی که دسترسی های خاص می خواهد از سوی مهدی عرب صادق منتقد بی پرده و مستمر و همیشگی وزارت نیرو منتشر میشود و وی در آخرین مطالبش ادعا دارد کشور در صنعت برق به بحران رسیده و گوش ها شنوا نیست و خسارات ناشی از انرژی برق را سالانه حدود ۴ میلیارد دلار می داند!!

و در موضوعی به وزیر “۱۴ بی قانونی” را هشدار داده بود!

اخیرا شریعتمداری یادداشت وی را در خبرآنلاین، ایجاد استرس تلقی نموده و وی در پاسخ گفته در هر دو دولت اصولگرا و اصلاح طلب منتقد بوده ام و راهکار داده ام اما دولت مطلوبتان بلد نبوده است.

مطابق شنیده های غیر رسمی وی از سوی محرابیان وزیر نیروی فعلی آسیب هایی نیز دیده است و اخیر در توییتی شاخص های وزیر نیروی جدید را به دکتر ظریف و دکتر پزشکیان اعلام نموده است!

تا کنون پاسخ و یا واکنشی نسبت به این شاخص ها که بنظر دقیق هم می آید اعلام نشده و معلوم نیست که مجرای اعلام نظر کارشناسی کارشناسان کجاست و آیا کارگروه ها مبتنی بر تخصص محوری انتخاب شده اند یا خیر!

متن توییت آخر عرب صادق به شرح زیر است:

آقایان دکتر ‎#پزشکیان و دکتر ‎#ظریف و دکتر ‎#عبدالعلی‌زاده

1. ‌۲۰ بایسته پیشنهادی در انتخاب وزیر نیرو

• 1ـصنایع، ساز و کارهای خطوط تولید حیاتی و حساس، اهمیت صنعت و دخالتش در اقتصاد و توسعه اقتصادی بداند!

• ۲. اهمیت تشکیل وزارت انرژی بر اهل آن پوشیده نیست؛ البته تغییرات ساختاری کابینه در شرایط کنونی و تعمیق و تشدید ‎#ناترازی_برق، برای کشور خطرساز است؛ مقدمه آن و ضرورت عبور از بحران فعلی؛ وزیری باید به ساختمان نیایش برود که وزاری صمت و نفت ارتباط و تعامل درخوری داشته باشد، نه مشابه وزیر صمت و نیروی فعلی که دائم در تضاد هستند و البته مشابه رابطه وزیر نیرو فعلی و صمت قبلی در پنهان کاری و رفاقت محوری نباشد.

• ۳. آمایش سرزمینی را در برق و آب و گاز بداند و بخواهد که توزیع زیر ساخت های انرژی را با تعامل نفت و صمت بر آن محور پیش ببرد!

• ۴. آبسازها، آب اندوزها، آبیاب ها، آبراه ها و آبخواه ها را بشناسد و با شناخت مناطق و ژئو فیزیک به سیاست گذاری آبی بپردازد.

• ۵. تسلیم فشارهای سیاسی و غیرکارشناسی مقامات سیاسی نباشد و تعریف ها و احداث ها و بهره برداری ها را منطبق با چارچوب مطالعاتی و افق های پیش رو پیش ببرد.

• ۶. ژئو فیزیک کشور را در حوزه آب و برق و گاز تسلط داشته باشد و اداوات انتقال این سه عنصر را فقط برای انتقال نیابد و آن را شریان هوشمند حیاتی توسعه کشور بداند.

• ۷. رابطه لازم و ملزومی سوخت و برق و آب را بداند و متغیر های تعادل ساز را بشناسد و تابع هدف دوگانه مبتنی بر تامین لازمه های رشد اقتصادی در داخل و طراحی دیپلماسی انرژی امنیت ساز و امنیت محور طراحی کند و قیود آن را دقیق نماید و متغیر ها را درست بشناسد.

• ۸. قانون بداند و از ارکان حاکمیتی و نهاد های موازی حقوق زیرساخت ساز را با جدیت و دقت مطالبه کند.

• ۹. سدهای تعارض منافع در این حوزه را شناسایی و این سدها را از سر راه بردارد!

• ۱۰. حقوق عام و خاص را احترام بگذارد و معارض های زمینی و هوایی و مالکیتی شریان های انتقال آب و برق را بدون هزینه اجتماعی و فرصت سوزی ها و خارج از رویکرد مبتنی انفعال و بر عکس اقتدار حاکمیتی حل و فصل نماید.

• ۱۱. با مردم صادق باشد؛ اما برای حاکمیت چشم و مغز باشد و در انتقال نیازهای گلوگاهی منافع قبیله ای را در نظر نگیرد.

• ۱۲. میزان ناترازی انرژی را بشناسد و ارتباط ناترازی گاز و برق را رصد کند و برای آن راهکار داشته باشد؛ خسارت و روابط خاموشی برق را با اقتصاد بداند و لازم تر از آن عدم النفع و خسارات را با پوست و گوشت و استخوان لمس نماید!
• ۱۳. تفاوت مدیریت مصرف با سرکوب مصرف را بداند؛ تفاوت CVR با کم فروشی را بداند؛ تفاوت کنترل فرکانس با دستپاچگی را بداند؛ تفاوت دسپاچگی را با دسپاچینگ بداند.

• ۱۴. دیپلماسی انرژی را الزام آور و ضرورت امنیت ملی بداند و برای آن برنامه داشته باشد.

• ۱۵. تاب آوری و قابلیت اطمینان و پشتوانه سازی در تامین آب و برق را قربانی روزمره های فاقد برنامه ننماید.

• ۱۶. برنامه ریزی تولید توام با کاستن هزینه ها و در سایه تقویت شبکه انتقال و تبادل و زیرساخت های انرژی با برنامه منفک زمستان و تابستان را بشناسد، احترام کند و اجرا کند!

• ۱۷. برنامه ریزی منطقه ای و آب و هوایی در سایه برنامه ریزی یکپارچه و سیستمی و کلان را بداند و نقشه راه اجرا را طراحی و الزام نماید.

• ۱۸. انرژی های نو و تجدیدپذیر را در برنامه راهبردی خود با رویکرد شناخت منطقه ای اولویت بندی کند و با تعامل کریدورهای باد را صیانت و حفاظت کند و طول و عرض های جغرافیایی پتانسیل های تابشی را حریم امن و امنیت کشور بداند و آن را قدر بداند.

• ۱۹. سوخت های فسیلی و گاز را سرمایه وزارت خانه خود بداند و آن را ورودی باد آورده و رایگان نیروگاهی خود تلقی نکند و توسعه را توام به بهبود راندمان و کاهش تلفات راهبری کند.

• ۲۰. فرصت مدیریت را جز برای خدمت نبیند و خدمت را فقط برای دوران تصدی حال و سپری روزمره وزارت نبیند.

فعال سیاسی اصولگرا و کارشناس انرژی

212