مطالعه جدید پاسخ می‌دهد: چرا سیاره مشتری حلقه‌هایی زیبا اطراف خود ندارد؟
محققان در مطالعه جدیدی به این سوال پاسخ دادند که چرا سیاره مشتری حلقه‌هایی زیبا همانند سیاره زحل در اطراف خود ندارد. مقاله منتشر شده در «arXiv» نشان می‌دهد قمرهای بزرگ سیاره مشتری هر حلقه‌ای را پیش از آنکه فرصتی برای تشکیل پیدا کند، نابود می‌کنند.
«استفان کین» اخترفیزیکدان از دانشگاه کالیفرنیا که رهبری این مطالعه را برعهده داشت، گفت: «ما دریافتیم که قمرهای مشتری – که یکی از آن‌ها بزرگترین قمر منظومه شمسی است – به سرعت هر حلقه بزرگی را که ممکن است تشکیل شود، از بین میبرد. تحقیقات ما نشان می‌دهد بعید است مشتری حتی در گذشته نیز دارای حلقه بوده باشد.»
به عبارت دیگر، کین و همکارانش باور دارند کشش گرانشی و نیروهایی که قمرهای درحال چرخش مشتری – به ویژه چهار قمر بزرگ گالیله – بر محیط وارد می‌کنند، می‌تواند هر ماده‌ای را که تلاش می‌کند حلقه‌های زحل مانند را در اطراف مشتری تولید کند، نابود کند.
این تیم برای رسیدن به چنین نتیجه‌ای، شبیه‌سازی‌هایی کامپیوتری بر روی قمرهای گالیله‌ای مشتری و چرخش خود سیاره مشتری به دور خورشید انجام دادند. سپس منتظر ماندند تا ببینند چقدر طول می‌کشد برخی حلقه‌های زحل مانند به دور مشتری شکل بگیرند. آن‌ها در این مطالعه بیان کردند: « قمرهای گالیله‌ای مشتری دینامیک موادی که می‌توانند در اطراف مشتری تشکیل حلقه بدهند را دچار اختلال می‌کنند.»
سیاره مشتری یک غول گازی متراکم (فشرده) است. این سیاره 79 قمر دارد که یکی از آن‌ها کاندیدای اصلی در تلاش برای یافتن حیات فرازمینی است. در مقایسه مشتری با سایر سیارات درمی‌یابیم این سیاره تنها یک چیز کم دارد: حلقه‌های سرد.
کین گفت: «سیارات پرجرم قمرهای عظیمی دارند که اجازه داشتن حلقه‌های بزرگ را نمی‌دهند. به‌طور بالقوه، این نکته ممکن است توضیح دهد چرا حلقه‌های نپتون نیز بسیار سبک وزن هستند.»
با این‌حال، کین گفت: «اگر مشتری حلقه داشت، آن‌ها حتی از حلقه‌های زحل نیز برای ما درخشان‌تر به نظر می‌رسیدند زیرا بسیار نزدیک‌تر هستند. زحل تقریبا دو برابر دورتر است و حلقه‌های صخره‌ای یا یخی نمی‌توانند اطلاعات بسیاری را در زمینه درک گذشته یک سیاره خاص در اختیار دانشمندان قرار دهند.»
محققان در مرحله بعدی قصد دارند حلقه‌های سیاره اورانوس را مورد مطالعه قرار دهند. آن‌ها باور دارند احتمالا میلیون‌ها سال پیش اورانوس با جرم سماوی دیگری برخورد داشته و از آن تاثیر گرفته است. با این‌حال، مطالعه وضعیت اورانوس و حلقه‌های آن اطلاعات جدیدی را در اختیار اخترفیزیکدانان قرار می‌دهد.
