احتمالا در محل فرود مریخنورد کنجکاوی دریاچهای در کار نیست
اکنون ۹ سال است که مریخنورد کنجکاوی ناسا ماموریتش را دهانه گیل سیاره سرخ انجام میدهد. رسوبات این ناحیه کاملا شبیه به بستر دریاچهای قدیمی است. اما مطالعهای جدید نشان میدهد که ممکن است ناسا تا حالا درباره جغرافیای این ناحیه اشتباه کرده باشد.
کنجکاوی پس از فرود در این ناحیه، به بررسی آن پرداخت و شواهد بسیاری مبنی بر وجود دریاچهای ۳.۵ میلیارد ساله پیدا کرد. محققان در این مطالعه جدید ترکیبات شیمیایی خاک دهانه گیل را بررسی کردند و نتایج نشان داد که ممکن است این رسوبات در واقع گل و لایی باشند که با باد به این محل منتقل و کنار هم جمع شدند.
با توجه به مطالعه جدید، احتمالا مقدار کمی آب در این ناحیه وجود داشته که نتیجه باران یا جریانهای فصلی بوده است. پس از اینکه این گل و لای به یکدیگر چسبیدند، با باد و بارانهای اسیدی به شکلی که امروز میبینیم درآمدند. در هر صورت، کمی آب در بین این سنگهای رسوبی جمع میشد، اما احتمالا مقدار آن بسیار کمتر از چیزی بود که فکر میکردیم.
یکی از اصلیترین دلایل این تیم تحقیقاتی برای اثبات نتایج خود، وجود ذرات نامحلول در آب در قسمت بالایی این سنگهاست. اگر دریاچهای در این ناحیه وجود داشت، ذرات نامحلول در آب در قسمت پایینی این لایههای رسوبی دیده میشدند، در صورتی که حالا میدانیم این ذرات در لایههای بالایی این سنگها هستند. چنین چیزی تنها بر اثر فرسایش با باران اتفاق میافتد.
علاوه بر این، تیم تحقیقاتی در مطالعه خود نشان میدهد که اتمسفر قدیمی مریخ بر خلاف محیط اکسنده امروزی، خاصیت کاهندگی داشته است. یکی از دلایل غیرقابل انکار این ادعا نیز، خوردگی آهن این سیاره با افزایش هوازدگی است.
دادههای این گروه نشان میدهد که ممکن است این ناحیه در گذشته کویری باشد که در محیطی کاهنده شکل گرفته. با این حال، مطالعه جغرافیای محیطی از میلیونها کیلومتر دورتر کار بسیار سختی است و برای به دست آمدن تصویری دقیقتر از مریخ باید مطالعات بیشتری صورت بگیرد.