رونمایی از جنگنده نسل ششم و پهپادهای همراه آن در نمایشگاه هوایی پاریس

به گزارش دیتاسنتر من و به نقل از اینترستینگ انجینیرینگ، گفته می‌شود این پهپادها که بخشی از برنامه «برتری هوایی نسل بعدی» (NGAD) نیروی هوایی آمریکا هستند، تحولی اساسی در جنگ‌های هوایی آینده ایجاد خواهند کرد.
 
ژنرال دیوید الوین، رئیس ستاد نیروی هوایی آمریکا، در گفت‌وگویی تأکید کرد که این پهپادها با برد عملیاتی بیش از ۷۰۰ مایل دریایی (۱۲۹۶ کیلومتر) تا سال ۲۰۲۹ عملیاتی خواهند شد.

این پهپادها که با نام‌های YFQ-42A (ساخت جنرال اتمیکس) و YFQ-44A «فیوری» (ساخت اندوریل) شناخته می‌شوند، قابلیت‌های متعددی از جمله جنگ هوابههوا، شناسایی و انجام مأموریت‌های ویژه را خواهند داشت.
 
جکسون لینگین، مدیر ارتباطات اندوریل اینداستریز، در این باره گفت: «نیروی هوایی آمریکا به‌طور شفاف اعلام کرده که تمرکز اصلی آن بر درگیری‌های منطقه هندو-پاسیفیک است. یکی از دلایل حضور ما در نمایشگاه پاریس این است که معتقدیم فناوری به‌کار رفته در فیوری برای متحدان اروپایی نیز کاربردهای بسیاری دارد».
 
این پهپادها نسبت به جنگنده‌های سنتی ارزان‌تر و سریع‌تر تولید خواهند شد و به نیروی هوایی آمریکا امکان افزایش سریع قدرت رزمی را می‌دهند. پیش‌بینی می‌شود تصمیم نهایی درباره تولید انبوه این پهپادها در سال ۲۰۲۶ گرفته شود.

لینگین این برنامه را «شرطبندی بزرگ نیروی هوایی بر روی هواپیماهای خودمختار» توصیف کرد و افزود: «این برنامه به‌صورت پیوسته توسعه خواهد یافت و همواره در حال بهبود است».
 
از جنبه فنی، پهپادهای همراه F-47 قابلیت‌های منحصر‌به‌فردی دارند. برد عملیاتی جنگنده F-47 که توسط بوئینگ برای نیروی هوایی آمریکا توسعه می‌یابد، بیش از ۱۰۰۰ مایل دریایی (۱۸۵۲ کیلومتر) خواهد بود که تقریباً دو برابر برد F-22 رپتور است. بیش از ۱۸۵ فروند از این جنگنده‌ها سفارش داده شده‌اند که پیش‌بینی می‌شود در دهه ۲۰۳۰ تحویل داده شوند.
 
در مقابل، چین نیز به‌طور فعال در حال توسعه جنگنده‌های نسل ششم خود با نام‌های J-36 و J-50 است که گفته می‌شود آزمایش‌های پروازی آنها آغاز شده است. این رقابت فناورانه، انگیزه آمریکا برای حفظ برتری نظامی خود در منطقه اقیانوس آرام را تقویت کرده است.
 
کارشناسان نظامی معتقدند این تحولات نشان‌دهنده آماده‌سازی برای درگیری‌های آینده با محوریت همکاری جنگنده‌های سرنشیندار و بی‌سرنشین، فناوری پنهانکاری، برد عملیاتی گسترده و استقرار سریع است.

تنش‌های فزاینده بر سر تایوان به‌ویژه باعث شده است که منطقه هندو-پاسیفیک به کانون اصلی این رقابت نظامی تبدیل شود.
 
نکته جالب توجه این است که این پهپادها کاملاً خودمختار خواهند بود و در میدان نبرد بدون نیاز به کنترل انسانی عمل خواهند کرد. این ویژگی باعث می‌شود آنها گزینه‌ای ایده‌آل برای مأموریت‌های پرخطر باشند. پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۹ نزدیک به ۱۰۰۰ فروند از این پهپادها وارد خدمت شوند.
 
از دیدگاه استراتژیک، این توسعه‌ها نشان‌دهنده تغییر اساسی در دکترین نظامی آمریکا است. واشنگتن تنگه تایوان را به‌عنوان یک نقطه حساس کلیدی می‌بیند و اگرچه به‌طور رسمی تایوان را به‌عنوان یک کشور مستقل به رسمیت نمی‌شناسد، اما از آن حمایت تسلیحاتی و سیاسی می‌کند تا در برابر الحاق احتمالی به چین مقاومت کند.
 
در سطح فناوری، برنامه NGAD و پهپادهای همراه آن نشان‌دهنده بلندپروازی‌های آمریکا در حوزه جنگ هوایی آینده است. ترکیب جنگنده‌های پیشرفته نسل ششم با پهپادهای خودمختار، قابلیت‌های بی‌سابقهای را در اختیار نیروی هوایی قرار خواهد داد که می‌تواند توازن قوا در منطقه را به‌طور قابل‌توجهی تغییر دهد.
 
کارشناسان بر این باورند که ظهور این فناوری‌ها می‌تواند آغازگر دوره جدیدی در جنگ‌های هوایی باشد. در این دوره، همکاری هوشمندانه بین سامانه‌های سرنشیندار و بی‌سرنشین، همراه با فناوری‌های پیشرفته هوش مصنوعی و شبکه‌های ارتباطی فوق‌سریع، میدان نبرد هوایی را متحول خواهد کرد.
 
در حالی که رقابت نظامی بین آمریکا و چین شدت می‌گیرد، توسعه این فناوری‌های پیشرفته نشان‌دهنده اهمیت روزافزون برتری هوایی در استراتژی‌های دفاعی آینده است.