شما مثل چت‌جی‌پی‌تی حرف می‌زنید؛ هوش مصنوعی در حال تغییر زبان و ارتباطات ماست

هوش مصنوعی این روزها بیش از هر زمان دیگری در زندگی ما نفوذ کرده است و نه تنها روی نوشتار، بلکه روی گفتار و نحوه ارتباط ما با دیگران تأثیرگذار شده است.

به گزارش دیتاسنتر من و به نقل از The Verge، پژوهشگران مؤسسه ماکس پلانک با بررسی نزدیک به ۲۸۰ هزار ویدئوی آموزشی در یوتیوب دریافتند که پس از عرضه چت‌جی‌پی‌تی، استفاده از واژگانی مانند «meticulous»  (دقیق)، «delve»  (کاوش کردن)، «realm»  (حوزه) و «adept» (ماهر) تا ۵۱ درصد افزایش یافته است. این کلمات از جمله واژگانی هستند که چت‌جی‌پی‌تی به کار می‌برد و به تدریج وارد زبان روزمره ما شده‌اند، بدون اینکه ما حتی متوجه شویم.

یکی از کلمات شاخص که پژوهشگران آن را به عنوان «نشانه زبانی» هوش مصنوعی معرفی کرده‌اند، کلمه «delve» است که به نوعی نشان‌دهنده حضور چت‌جی‌پی‌تی در مکالمات روزمره شده است. این موضوع نشان می‌دهد که ما به صورت ناخودآگاه واژگان مجازی را در ارتباطات روزانه خود پذیرفته‌ایم.

اما تغییرات فقط به واژگان محدود نمی‌شود؛ پژوهش‌ها نشان می‌دهد که لحن و ساختار گفتار ما نیز تحت تأثیر هوش مصنوعی قرار گرفته است. گفتارها طولانی‌تر، ساختارمندتر و با احساسات کمتر بیان می‌شوند. این موضوع باعث می‌شود ارتباطات انسانی کمتر اصالت و گرما داشته باشند.

 

مطالعات دانشگاه کرنل نیز نشان می‌دهد استفاده از پاسخ‌های هوشمند در چت‌ها باعث افزایش همکاری و احساس نزدیکی میان افراد می‌شود، اما اگر افراد تصور کنند طرف مقابل از هوش مصنوعی استفاده می‌کند، آن شخص را کمتر همکار و بیشتر طلبکار می‌دانند. این پارادوکس نشان‌دهنده کاهش اعتماد در ارتباطات است.

پروفسور مور نعمان از دانشگاه کرنل معتقد است که در استفاده از هوش مصنوعی سه سطح از سیگنال‌های انسانی را از دست داده‌ایم: سیگنال‌های اصالت انسانی، سیگنال‌های توجه و تلاش شخصی و سیگنال‌های توانایی و شخصیت واقعی. این سیگنال‌ها همان چیزی هستند که ارتباطات انسانی را منحصر به فرد و قابل اعتماد می‌کنند.

علاوه بر این، تحقیقات دانشگاه کالیفرنیا برکلی نشان می‌دهد هوش مصنوعی بیشتر به انگلیسی استاندارد آمریکایی تمایل دارد و در تقلید لهجه‌ها و گویش‌های محلی دچار خطا و اغراق می‌شود که می‌تواند به تحقیر گویشوران آن لهجه‌ها منجر شود. این موضوع تهدیدی برای تنوع زبانی و حفظ ویژگی‌های انسانی در گفتار است.

در نهایت، آینده زبان و ارتباطات ما به نحوه تعامل آگاهانه ما با هوش مصنوعی بستگی دارد. آیا اجازه می‌دهیم زبان ما یکنواخت و ماشینی شود یا تلاش می‌کنیم فضای بیان اصالت، احساس و تفاوت‌های فردی را حفظ کنیم؟ این پرسشی است که باید به آن پاسخ دهیم، چرا که هوش مصنوعی حتماً بر زبان ما تأثیر خواهد گذاشت، اما انتخاب با ماست که چگونه این تأثیر را مدیریت کنیم.