تاثیر سبک زندگی در ۶۰سالگی با ابتلا به آلزایمر

او همچنین به یافته‌های این تحقیق درباره نقش محافظتی و شگفت‌انگیز تحصیلات، به‌ویژه داشتن دیپلم دبیرستان، در برابر زوال عقل و همچنین خطر بیشتر آن در صورت زندگی افراد در جنوب ایالات متحده اشاره کرد.

طبق یافته‌های مطالعه، به نظر می‌رسد سالمندانی که از سنین پایین‌تر ورزش کرده‌اند یا سرگرمی‌هایی دارند که ذهن را درگیر می‌کنند،‌ کمتر با خطر زوال شناختی مواجه‌اند. برعکس، افرادی که سبک زندگی کم‌تحرک و فعالیت ذهنی کمتری دارند، تا سن ۸۰ سالگی بیشتر در معرض زوال عقل قرار دارند. نتایج همچنین نشان می‌دهد که مصرف بیش از حد الکل هم بر مغز تاثیر منفی دارد. 

هودومیت می‌گوید: «فاکتورهای سبک زندگی ناسالم مانند ورزش کم، چاقی شدید و مصرف زیاد الکل نیز به عنوان عوامل مهم شناخته شدند. این یافته‌ها نشان‌دهنده تعامل پیچیده عوامل رفتاری، اجتماعی و ژنتیکی با خطر ابتلا به زوال عقل است.»

بر اساس این مطالعه، بیماری‌های مزمن از جمله دیابت، چاقی و سکته تا سن ۶۰ سالگی با احتمال بالاتر ابتلا به زوال عقل در مراحل بعدی زندگی ارتباط قوی داشت. 

این مطالعه تاکید کرد درست است که عواملی مانند ژنتیک و سن تغییرپذیر نیستند، اما بسیاری از عوامل خطر دیگر هستند که می‌توان آن‌ها را کنترل کرد. به عنوان مثال، ورزش منظم، یافتن سرگرمی، فعال بودن از نظر اجتماعی و تحت‌کنترل قرار دادن بیماری‌های مزمن ممکن است به حفظ تیزی مغز در سالمندی کمک کنند. محدود کردن مصرف الکل، رعایت رژیم غذایی سالم و خواب خوب نیز در کاهش خطر موثرند.

علی‌رغم تمام موارد گفته‌شده این مطالعه ثابت نمی‌کند که تغییر سبک زندگی حتما از زوال عقل پیشگیری می‌کند، بلکه نشان می‌دهد که اصلاح این عوامل با کاهش خطر ابتلا به زوال عقل مرتبط است. نویسندگان مطالعه تحقیقات بیشتری برای تاثیر بررسی مداخلات هدفمند بر گروه‌های مختلف را پیشنهاد کرده‌اند.