غش کردن بازار مخابراتی کشور به سمت چین غلط بود
اسماعیل ثنایی، نایب‌رئیس اتحادیه صادرکنندگان صنعت مخابرات ایران، به انتقاد از رویکردهای موجود در صنعت مخابرات پرداخته و وابستگی این صنعت به چین را مانعی بر سر راه ایجاد توازن در ارتباط ما با کشورهای مختلف دنیا دانست. او در این خصوص به سیتنا گفت:
همان‌طور که نباید تمام خودروسازی را دراختیار فرانسه قرار می‌دادیم، این مثال در بازار مخابراتی نیز صدق می‌کند. این که صنعت ما به سمت یک کشور دیگر غش می‌کند غلط است و در مخابرات ما باید توازن برقرار کنیم تا در صورتی که کشوری رویکرد خود را تغییر داد به سوی کشور دیگری حرکت کنیم.
این اظهار نظر در پی حواشی به‌وجودآمده درباره ارتباط میان دو کشور ایران و چین انجام شده است. ثنایی با اشاره به این که معتقد است نگاه موجود در کشور ما نسبت به چین نگاهی صفر و صدی و غیر معقول است، افزود:
نگاهی که در روزهای اخیر به چین می‌شود، نگاه صفر و صدی است که باید آن کنار بگذاریم، بدین معنا که یک بار چین را بالا می‌بریم و بار دیگر چین را زیر پا می‌گذاریم. بزرگ‌ترین درسی که وزارت امور خارجه باید بگیرد این است که هیچ کشوری منافع ملی خود را فدای کشور دیگری نمی‌کند و بحث معرفت در سیاست و امور بین‌الملل جایی ندارد.
او درباره نقش چین در حوزه مخابرات کشور نیز اظهار نظر کرده و با تشریح وضعیت شرکت‌های مخابراتی ایرانی در دهه‌های گذشته چگونگی سلطه شرکت‌های چینی بر بازار مخابراتی ایران را توضیح داد:
در ۲۰ الی ۲۵ سال اخیر و زمانی که شرکت‌های ایرانی سوییچ‌های تلفن ۱۰ هزار شماره‌ای تولید می‌کردند و ساخت نرم‌افزار سوییچ کار بسیار پیچیده‌ای بود، شرکت‌های ایرانی به دانش فنی خوبی دست یافته بودند، در همین حال پنج، شش شرکت بزرگ ایرانی سوییچ ۱۰ هزار شماره‌ای ساختند و در همین حین شرکت‌های چینی مانند ZTE و هواوی وارد ایران شدند و با کمک یک یارانه کلان از سوی دولت چین، مراکز تلفنی را راه‌اندازی کردند که شرکت‌های ایرانی با وجود تلاش بسیار و دانش فنی بالا توانایی رقابت با آن‌ها را نداشتند.
به اعتقاد نایب‌رئیس اتحادیه صادرکنندگان صنعت مخابرات ایران، این اتفاق و عدم حمایت مدیران وقت عرصه مخابرات کشور از شرکت‌های داخلی باعث وابستگی صنعت مخابرات به چین و تسلط شرکت‌های این کشور بر بازار ما شد:
طی آن سال‌ها مدیرعامل وقت شرکت مخابرات ایران در اخبار شبکه یک سیما حضور یافت و گوینده با بیان این که آیا نباید از شرکت‌های ایرانی حمایت شود، گفت که احتمالاً سوبسید دولت چین به شرکت‌های مخابراتیشان موقت و تا زمان شکست شرکت‌های ایرانی است، لذا باید از هم‌اکنون تدبیر کرد، اما مدیرعامل وقت شرکت مخابرات ایران پاسخ داد که ما ارزان‌ترین‌ها را خریداری می‌کنیم. اما نکته این است که این سیاست عدم حمایت از صنایع داخلی منجر به اتفاقی شد که گوینده خبر آن را پیش‌بینی کرده بود.
ثنایی وضعیت امروز صنایع مخابراتی کشور را نتیجه طبیعی رویکردهای دو دهه اخیر خواند و گفت: «زمانی که مدیر وقت شرکت مخابرات صرفاً به خاطر پیش‌برد پروژه و کاهش هزینه‌های آن و بدون نگاه ملی و حمایت از شرکت‌های داخلی به سمت شرکت‌های چینی روی آورد و این تفکر و مواجهه با شرکت‌های مخابراتی چینی در سال‌های بعد هم ادامه پیدا کرد طبیعی است که این بلاها سر ما بیاید و ظاهراً ادب هم نشدیم.»
او معتقد است با وجود تمام توصیه‌های مطرح‌شده در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ درباره پرهیز از وابسته کردن صنعت مخابرات به شرکت‌های چینی اما اکنون این اتفاق رخ داده است، این در حالی است که به گفته ثنایی، در همان زمان کشور استرالیا برای جلوگیری از همین وابستگی ورود شرکت‌های چینی به برخی از مناقصه‌های این کشور را ممنوع کرد.
