ارسال یک ربات پرنده به بزرگترین قمر زحل برای کسب اطلاعات

تیتان دریاچه‌های کم‌عمقی از هیدروکربن‌های مایع را در جو مه‌آلود خود پنهان کرده است. این سیاره دنیای عجیبی است که بسیار مشتاقیم از نزدیک به آن نگاه کنیم؛ به همین دلیل است که ناسا در حال آماده‌شدن برای پرتاب یک هواگرد بالگردان رباتیک است تا در سال ۲۰۲۷ میلادی از آنجا اطلاعات جمع‌آوری کند.

در حال حاضر اطلاعات بیشتری درخصوص آنچه در انتظار فضاپیمای سنجاقک (Dragonfly) ناسا است، وجود دارد. به گفته دانشمندان دانشگاه کرنل آمریکا سنجاقک در یک منطقه استوایی و خشک از تیتان فرود خواهد آمد: یک دنیای منجمد، با جو ضخیم و هیدروکربنی.

در تیتان گاهی متان مایع می‌بارد، اما بیشتر به یک بیابان روی زمین شباهت دارد: جایی که تپه‌های شنی، کوه‌های کوچک و دهانه برخوردی وجود دارد.

دانشمندان معتقدند در چند سال آینده، شاهد توجه زیادی به منطقه دهانه سِلک، دهانه‌ای در تیتان، خواهیم بود.
سنجاقک یک هواگرد بالگردان خواهد بود: وسیله‌ای شبیه به بالگرد که در هنگام رسیدن به منطقه فرود به روشی مشابه با پهپاد‌های مصرفی عمل می‌کند. قرار است وزن آن حدود ۴۵۰ کیلوگرم (۹۹۲ پوند) باشد و هشت پره (روتور) داشته باشد که هر کدام حدود یک متر (۳.۳ فوت) قطر دارند.

سنجاقک در اتمسفر کم‌جاذبه و باد کم تیتان، با حداکثر سرعت ۳۶ کیلومتر (۲۲ مایل) در ساعت پرواز می‌کند و از محل فرود اولیه خود دور می‌شود.
‌
می‌توان تیتان را از جهات زیادی با زمین اولیه مقایسه کرد به همین دلیل دانشمندان امیدوارند ضمن کسب اطلاع از تیتان، درباره سیاره خودمان نیز اطلاعات بیشتری کسب کنند. دانشمندان امیدوارند که به محض ورود فضاپیمای سنجاقک به تیتان، اطلاعات چشمگیری به‌دست بیاورند؛ همان‌طور که مریخ‌نورد کنجکاوی (Curiosity) اطلاعات ما را درباره مریخ بسیار افزایش داده است.