زحل برای زنده ماندن یکی از قمرهای خود را از بین برده است
یک رویداد فاجعه بار می‌توانست حلقه‌های زحل را در حالی که دایناسور‌ها هنوز در زمین پرسه می‌زدند، ایجاد کند. حلقه‌های زحل ممکن است ۱۰۰ میلیون سال پیش زمانی تشکیل شده باشند که یکی از قمرهای یخی آن توسط گرانش سیاره از هم جدا شد.
این یافته‌ها بر اساس تحقیقات جدیدی است که در ایجاد حلقه‌های باشکوه با مهاجرت تیتان به بیرون و تشدید بین چرخش زحل و مدار نپتون مرتبط است.
چندین دهه است که بحث در مورد سن حلقه‌های زحل ادامه داشته است. برخی از دانشمندان سیاره‌شناسی فکر می‌کردند که حلقه‌ها می‌توانند به قدمت خود سیاره باشند، اما در اوایل دهه ۱۹۸۰ پیتر گلدریچ از Caltech و اسکات ترمین از موسسه فناوری ماساچوست (MIT) سن نسبتا جوانی را برای آن بر اساس سرعت ۱۰۰ میلیون سال تخمین زدند.
تحلیلگر غبار کیهانی فضاپیما میزان ریزش غبار بین سیاره‌ای را بر روی حلقه‌ها اندازه‌گیری کرد و سپس بر اساس اندازه‌گیری جرم حلقه‌ها توسط کاسینی، متوجه شد که تنها یک درصد از حلقه‌ها از غبار تشکیل شده است، به این معنی که حلقه‌ها تنها می‌توانند ۱۰۰ میلیون ساله باشند.
اگرچه یافته‌های کاسینی بیشتر مورد استقبال قرار گرفت، اما برخی از دانشمندان سیاره‌شناس اشاره کردند که ممکن است مقداری از گرد و غبار از حلقه‌ها و روی خود زحل باریده و در نتیجه حلقه‌ها را تمیز نگه دارد و آن‌ها را جوان‌تر از آنچه هستند نشان می‌دهد.
اکنون تحقیقات جدید به رهبری جک ویزدم از MIT، مکانیسم فیزیکی پیدا کرده است که نه تنها انحراف محور چرخشی زحل و گریز از مرکز مدار بزرگ‌ترین قمر تیتان را توضیح می‌دهد، بلکه همچنین تصریح می‌کند که سن حلقه‌ها باید برابر باشد.
این یک داستان عجیب از طنین، گشتاور، انحراف و تقدم است. انحراف زحل یعنی میزان کج شدن سیاره به صفحه مداری منظومه شمسی ۲۶.۷ درجه است. در سال ۲۰۲۱، دانشمندان به رهبری ملن سایلنفست از رصدخانه پاریس نشان دادند که مهاجرت نسبتا اخیر به بیرون از مدار تیتان می‌تواند باعث شود تا زحل تا این حد واژگون شود.
در مورد زحل، انقباض بیشتر توسط تیتان تحریک می‌شود، زیرا گرانش خورشید به ماه می‌کشد و گشتاوری را در زحل ایجاد می‌کند. گشتاور یک نیروی چرخشی است و در مورد زحل، گشتاور بر روی محور چرخشی زحل عمل کرده و آن را وادار به پیشروی می‌کند.
رزونانس یک اثر تقویت کننده است، مانند مثال کلاسیک هل دادن کودک بر روی تاب. درست در لحظه مناسب فشار دهید، دامنه نوسان می‌تواند افزایش یابد. تشدید‌ها در منظومه شمسی گرانشی هستند و به فرکانس‌های خاص وقوع در این مورد نرخ تقدم زحل و امتداد گره مدار نپتون، مرتبط هستند،
با این حال، امروزه فرکانس سبقت زحل و سبقت مدار نپتون در رزونانس نیستند، بلکه فقط در خارج از آن قرار دارند، فرکانس آن‌ها کاملا مطابقت ندارد.
بیشتر بخوانید
- کشف سیاراتی مملو از آب خارج از منظومه شمسی
منبع: space
