دوربین حریم‌ خصوصی جدیدی که فقط آنچه شما می‌خواهید، ثبت می‌کند

امروزه، محصولات مختلف ازجمله گوشی‌های هوشمند و ساعت‌های هوشمند و حتی عینک‌های هوشمند به دوربین‌های داخلی مجهز شده‌اند؛ به‌همین‌دلیل، حفظ حریم‌ خصوصی در این دستگاه‌ها مسئله‌ی بسیار مهمی است. ممنوعیت دوربین‌های مخفی هرگز رخ نخواهد داد و تغییر دیجیتالی تصاویر به‌دلایل حریم خصوصی، مشکلی اساسی است. محققان دانشگاه UCLA برای رفع این نگرانی‌ها، روی نوع جدیدی از دوربین کار می‌کنند که می‌تواند فقط از آیتم‌های انتخابی کاربر عکس بگیرد یا موارد دلخواه را قبل از ثبت تصویر حذف کند.

به‌احتمال زیاد با برنامه‌های تلویزیونی مواجه شده‌اید که برای حفظ هویت افراد تصویر آن‌ها را شطرنجی یا عکس‌های ثبت‌شده در روزنامه‌ها که برای حفظ حریم خصوصی چهره‌ی اشخاص را محو می‌کنند. روش‌های دیگر شامل رمزنگاری رسانه‌های حساس یا تکنیک‌های پردازش پیشرفته است که به‌صورت دیجیتالی بخشی از عکس را با بهره‌گرفتن از ابزارهای مثل فتوشاپ پاک می‌کنند. علاوه‌براین، الگوریتم‌های خودکار وجود دارند که در سرویس‌هایی مثل نقشه‌های گوگل به‌منظور محوکردن چهره‌ها و پلاک خودروها در میلیاردها عکس استفاده می‌شوند.

بااین‌حال، همه‌ی روش‌های یادشده جزو مواردی هستند که تغییرات مدنظر را پس از ثبت عکس اعمال می‌کنند؛ به‌همین‌دلیل، تصاویر خام اولیه و پردازش‌نشده همچنان حاوی داده‌های خصوصی خواهند بود. بنابراین، هنوز‌هم می‌توانند درمعرض دید قرار گیرند و این همان چیزی است که بارها‌و‌بارها شاهدش بوده‌ایم. محققان UCLA برای رفع این مشکل و ازبین‌بردن نگرانی‌های مرتبط با حریم خصوصی، دوربین جدیدی اختراع کرده‌اند که قبل از ثبت تصویر، سوژه‌های ناخواسته را از آن پاک می‌کند.

سازندگان دوربین نیز می‌توانند با انتشار به‌روزرسانی‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری، محصولاتشان را به هوش مصنوعی مجهز کنند تا کاربران از آن برای پاک‌کردن سوژه‌های انتخابی روی تصاویر بهره ببرند. البته این روش به قدرت پردازشی زیادی نیاز دارد که حتی دوربین دیجیتال پرچم‌دار نیز احتمالاً نمی‌تواند آن را برآورده کند. محققان UCLA این مشکل را ازطریق تکنیک موسوم به محاسبات پراش (Diffractive Computing) حل کرده‌اند.

حتی اگر به هنر عکاسی کاملاً مسلط باشید، دوربین جدید محققان UCLA رویکردی کاملاً متفاوت برای ثبت تصاویر دارد. کار این تیم با سوژه‌ای شروع شد که قصد داشتند آن را ثبت کنند که در این‌ زمینه شامل چند عدد سیاه‌وسفید بسیار ساده و دست‌نوشته‌ می‌شد و از آن برای آموزش ابزار طراحی مبتنی‌بر یادگیری عمیق استفاده کردند که انکسار‌هایی ایجاد می‌کند؛ لایه‌هایی که می‌توان آن‌ها را به‌صورت سه‌بعدی چاپ و به‌طور سری مونتاژ کرد تا تصویر محاسباتی ایجاد شود و درمقابل صفحه‌ی خروجی قرار گیرد و در آن‌‌جا تصویر نهایی ثبت خواهد شد.

به‌‌گزارش Gizmodo، هر لایه ده‌ها‌هزار ویژگی پراش میکروسکوپی دارد که به‌طورخاص طراحی شده‌اند تا به نوری که مطابق با اجسام مدنظر است، اجازه‌ی عبور بدهد؛ درحالی‌که نور از اجسام دیگر پراکنده و پاک می‌شوند. این یعنی مهندسی معکوس تصویر نهایی ثبت‌شده با دوربین امکان‌پذیر نیست و بدین‌ترتیب، نمی‌توان آیتم‌های حذف‌شده را بازیابی کرد.

همان‌طور‌که احتمالاً می‌توانید تصور کنید، درحال‌حاضر کاربردهای علمی این رویکرد کاملاً متفاوت در عکاسی بسیار محدود است. این تحقیق درمقایسه‌با روش‌های کنونی حذف سوژه از عکس‌ها، مزایای بسیار مهمی دارد. به‌عنوان مثال، نه‌تنها پردازش تصویر به‌معنای واقعی کلمه با سرعت نور انجام می‌شود؛ بلکه طراحی لایه‌های پراش می‌تواند رمزنگاری نوری را نیز ایجاد و جزئيات مدنظر را از تصویر نهایی حذف کند که فقط با استفاده از کلید رمزگشایی مشاهده‌شدنی خواهند بود.