سرور مجازی
فناوری

کاهش وزن ۳۰ درصدی در یک هفته: کشف نقش کلیدی اسید آمینه سیستئین در متابولیسم

کاهش وزن ۳۰ درصدی در یک هفته: کشف نقش کلیدی اسید آمینه سیستئین در متابولیسم

یک مطالعه پیشگامانه که توسط دانشمندان دانشگاه نیویورک انجام و در نشریه معتبر «نیچر» (Nature) منتشر شده است، مکانیسم مولکولی جدید و شگفت‌انگیزی را شناسایی کرده که می‌تواند به کاهش سریع و قابل توجه وزن منجر شود. در این پژوهش، موش‌های مهندسی‌شده‌ای که فاقد توانایی تولید یا دریافت اسید آمینه سیستئین بودند، تنها در عرض یک هفته شاهد کاهش ۳۰ درصدی وزن بدن خود بودند.

بر اساس گزارش ساینس دیلی، این کاهش وزن چشمگیر نه به دلیل محدودیت کالری، بلکه ناشی از اختلال در یک مسیر متابولیک حیاتی بود. پژوهشگران دریافتند که حذف سیستئین به کاهش شدید سطح «کوآنزیم آ» (CoA) منجر می‌شود. این کوآنزیم، یک مولکول کلیدی در بیش از ۱۰۰ واکنش متابولیک بدن، از جمله فرآیند اصلی تولید انرژی سلولی (فسفوریلاسیون اکسیداتیو) است.

در غیاب سیستئین و کاهش سطح CoA، سلول‌ها قادر به تبدیل کارآمد غذا به انرژی نبوده و بدن برای جبران این کمبود، به سوزاندن سریع و گسترده ذخایر چربی خود روی می‌آورد. این مطالعه برای نخستین بار نقش حیاتی سیستئین را به‌عنوان یک تنظیم‌گر مرکزی در تولید انرژی و متابولیسم چربی‌ها در پستانداران بالغ به اثبات رساند.

تحلیل یافته‌ها و چشم‌انداز آینده

دکتر اوگنی نودلر، از نویسندگان ارشد این مطالعه، تاکید کرد: «یافته‌های ما نشان می‌دهد پایین بودن سطح سیستئین، شبکه‌ای از مسیرهای زیستی درهم‌تنیده را فعال می‌کند که در نهایت به کاهش سریع چربی بدن می‌انجامد. اگرچه هدف نهایی، یافتن راهکاری ایمن برای کنترل وزن در انسان است، اما اهمیت اصلی این پژوهش، ارایه درک بنیادین جدیدی از عملکرد متابولیسم سلولی است.»

این پژوهش همچنین نشان داد که کمبود سیستئین، دو مسیر استرس سلولی (پاسخ استرس یکپارچه و پاسخ استرس اکسیداتیو) را به طور همزمان فعال می‌کند که پیش از این تنها در سلول‌های سرطانی دیده شده بود. فعال شدن این مسیرها، تولید هورمون GDF15 را افزایش می‌دهد که خود موجب کاهش اشتها و مهار ساخت چربی‌های جدید می‌شود.

هشدار مهم و جهت‌گیری تحقیقات آینده

پژوهشگران به صراحت هشدار می‌دهند که این یافته‌ها به معنای معرفی یک رژیم کاهش وزن برای انسان نیست. حذف کامل سیستئین از رژیم غذایی به دلیل حضور آن در تقریباً تمام مواد غذایی، عملاً غیرممکن و بسیار خطرناک است، زیرا بدن را در برابر سموم و داروها آسیب‌پذیر می‌کند.

دکتر دن لیتمن، دیگر نویسنده ارشد این مطالعه، چشم‌انداز آینده را این گونه ترسیم کرد: «اکنون می‌توانیم با بازیابی توانایی تولید سیستئین در سلول‌ها یا بافت‌های خاص، نقش دقیق هر یک را در این فرآیند بررسی کنیم. چالش بعدی، یافتن راهی برای تقلید بخشی از این مکانیسم، بدون نیاز به حذف کامل سیستئین در بدن انسان است.»

این تحقیق که هنوز در مرحله مطالعات حیوانی قرار دارد، پنجره‌ای جدید به سوی توسعه داروها و روش‌های نوین و هدفمند برای مقابله با چاقی و اختلالات متابولیک گشوده است.

مجله خبری mydtc

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا