ممنوعیت استفاده از گوشی‌های هوشمند در مدارس کره‌جنوبی از ۲۰۲۶

پارلمان کره‌جنوبی قانونی را تصویب کرده که به موجب آن استفاده از گوشی‌های هوشمند و دیگر ابزارهای دیجیتال در کلاس‌های مدارس ابتدایی و راهنمایی ممنوع خواهد بود.

به گزارش دیتاسنتر من و به نقل از انگجت، این قانون از سال ۲۰۲۶ به اجرا درمی‌آید و تنها زمان کلاس‌های درسی را شامل می‌شود. بر اساس این مصوبه، مدیران و معلمان اختیار خواهند داشت که از همراه داشتن یا استفاده دانش‌آموزان از این دستگاه‌ها در محوطه مدرسه جلوگیری کنند. البته در موارد اضطراری یا برای مقاصد آموزشی که در متن قانون تعریف شده، دانش‌آموزان همچنان مجاز به استفاده از گوشی خواهند بود.

بخش زیادی از مدارس کره جنوبی از سال ۲۰۲۳ بر اساس دستورالعمل‌های وزارت آموزش محدودیت‌هایی برای استفاده از گوشی در کلاس‌ها اعمال کرده بودند، اما قانون جدید این ممنوعیت را به صورت سراسری و الزام‌آور تثبیت می‌کند.

دلایل تصویب این قانون به نگرانی‌های جدی درباره اعتیاد دیجیتال بازمی‌گردد. طبق یک نظرسنجی دولتی در سال ۲۰۲۴، حدود یک‌چهارم جمعیت کره‌جنوبی توانایی کنترل زمان استفاده از گوشی‌های هوشمند خود را نداشتند و این وابستگی تأثیرات منفی جسمی، روانی و اجتماعی برای آن‌ها به همراه داشت. آمار در میان کودکان و نوجوانان حتی بالاتر بود و به ۴۳ درصد می‌رسید؛ موضوعی که زنگ خطر بزرگی برای آینده نسل جوان به شمار می‌رود.

 

با این حال، این قانون با مخالفت‌هایی نیز روبه‌رو شده است. برخی منتقدان معتقدند این ممنوعیت «نقض مستقیم حقوق اساسی دانش‌آموزان از جمله آزادی ارتباط، حفظ حریم خصوصی و حق جستجوی شادی» است. به باور آن‌ها، به جای ممنوعیت کامل، باید سیاست‌هایی متعادل‌تر برای آموزش سواد دیجیتال و مدیریت استفاده از فناوری اتخاذ شود.

کره‌جنوبی تنها کشوری نیست که به محدودسازی گوشی‌های هوشمند در مدارس روی آورده است. کشورهای دیگری مانند فرانسه، فنلاند، ایتالیا، هلند و چین نیز در سال‌های اخیر محدودیت‌های مشابهی اعمال کرده‌اند. در ایالات متحده نیز ۱۴ ایالت از جمله نیویورک، فلوریدا، ویرجینیا و کارولینای جنوبی مقررات سخت‌گیرانه‌ای در این زمینه وضع کرده‌اند، اگرچه تصمیم‌گیری در آنجا به سطح ایالتی سپرده شده است.

این روند جهانی نشان می‌دهد که دولت‌ها به طور جدی نگران تأثیرات مخرب استفاده بیش از حد از تلفن‌های هوشمند بر رشد و یادگیری کودکان و نوجوانان هستند و تلاش می‌کنند میان بهره‌گیری آموزشی از فناوری و حفاظت از سلامت روانی و اجتماعی نسل آینده تعادلی ایجاد کنند.