آیا ممنوعیت ویپ‌های طعم‌دار واقعاً مؤثر است؟ بررسی مزایا و معایب

در میان افراد ۱۸ تا ۲۴ سال، مصرف سیگار الکترونیکی تا سال ۲۰۲۲ حدود ۶.۷ درصد نسبت به ایالت‌های فاقد ممنوعیت کاهش یافت.

در میان دانش‌آموزان دبیرستانی، مصرف سیگار الکترونیکی بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ در ایالت‌های دارای ممنوعیت از ۲۴.۱ درصد به ۱۴ درصد کاهش یافت، در حالی که این کاهش در سایر ایالت‌ها از ۲۴.۶ درصد به ۱۷.۲ درصد بود.

کند شدن روند کاهش مصرف سیگارهای معمولی
این سیاست یک اثر جانبی نیز داشته است: کاهش سرعت ترک سیگارهای معمولی در ایالت‌های دارای ممنوعیت.

تا سال ۲۰۲۱، مصرف سیگار در میان نوجوانان دبیرستانی این ایالت‌ها ۱.۸ درصد بیشتر از حد انتظار بود.

در میان بزرگسالان جوان (۱۸ تا ۲۴ سال)، این میزان ۳.۷ درصد بیشتر از پیش‌بینی‌ها گزارش شد.

تفاوت‌های بین ایالتی
اثربخشی ممنوعیت‌ها در ایالت‌های مختلف یکسان نبوده است:

در ماساچوست، که قوانین سختگیرانه‌تری اعمال کرد، کاهش مصرف سیگار الکترونیکی چشمگیرتر بود.

در ایالت‌هایی مانند یوتا و مریلند، که معافیت‌هایی مانند مجاز بودن طعم‌های منتول یا فروش ویپ‌های طعم‌دار در برخی فروشگاه‌های تخصصی را داشتند، تأثیر ممنوعیت‌ها کمتر بود.

نتیجه‌گیری پژوهشگران
داگلاس لوی، نویسنده ارشد این مطالعه و مدیر تحقیقات سیاست‌گذاری در مرکز تحقیقات دخانیات بیمارستان عمومی ماساچوست، هشدار داد:

«در حالی که هدف اصلی، کاهش مصرف سیگار الکترونیکی در جوانان است، باید تأثیر این ممنوعیت‌ها بر افزایش احتمالی مصرف سیگارهای معمولی نیز مورد توجه قرار گیرد. سیگارهای الکترونیکی و معمولی هر دو منبع نیکوتین هستند و سیاست‌گذاری باید به گونه‌ای باشد که کاهش مصرف یکی، منجر به افزایش مصرف دیگری نشود.»

این پژوهش نشان می‌دهد که سیاست‌های محدودکننده باید با دقت طراحی شوند تا از عوارض ناخواسته جلوگیری شود.