بازگشت پاپ هنرمند: دغدغه‌های یک کاریکاتوریست درباره هوش مصنوعی و ربات‌های قاتل

پل پاپ، خالق آثار مشهوری چون «بتمن: سال صدم» و «پسر مبارز»، یکی از تأثیرگذارترین کاریکاتوریست‌های قرن بیست‌ویکم به شمار می‌رود. او در گفت‌وگویی با سایت TechCrunch، از بازگشت خود به دنیای هنر پس از سال‌ها دوری خبر داده و درباره دغدغه‌ها و تجربیاتش سخن گفته است.

به گزارش دیتاسنتر من و به نقل از  TechCrunch، پاپ پس از سال‌ها کار بی‌وقفه روی رمان‌های گرافیکی، اکنون با برگزاری نمایشگاهی در نیویورک و انتشار نسخه جدید کتاب هنری‌اش با عنوان «PulpHope2: هنر پل پاپ» دوباره به صحنه بازگشته است. همچنین اولین جلد از مجموعه علمی‌تخیلی «THB» او نیز قرار است پاییز امسال منتشر شود.

پاپ معتقد است ساخت رمان گرافیکی با کمیک تفاوت زیادی دارد و این فرایند طولانی و طاقت‌فرسا می‌تواند برای هنرمند ناامیدکننده باشد، چرا که تا زمان انتشار، هیچ‌کس آثار را نمی‌بیند. او می‌گوید این بازگشت، بخشی از یک سری «حرکت شطرنجی» برای معرفی دوباره و حتی بازتعریف خود به عنوان هنرمند است.

پاپ در دورانی به صحنه بازمی‌گردد که صنعت کمیک و خلاقیت، با چالش‌های جدی ناشی از پیشرفت هوش مصنوعی و دعاوی حقوقی ناشران و نویسندگان علیه شرکت‌های هوش مصنوعی روبه‌روست. او حتی معتقد است که به‌زودی هنرمندان کمیک می‌توانند به طور کامل توسط هوش مصنوعی جایگزین شوند.
 

پاپ که بیشتر به استفاده از ابزارهای سنتی مانند قلم‌مو و مرکب شهرت دارد، هرچند مخالف کامل ابزارهای دیجیتال نیست و از هوش مصنوعی برای تحقیقات بهره می‌برد، اما تأکید می‌کند که دغدغه اصلی‌اش نه سرقت هنری توسط هوش مصنوعی، بلکه تهدیدهای جدی‌تر مانند ربات‌های قاتل، نظارت و پهپادهاست. او می‌گوید: «بیشتر از اینکه نگران این باشم که کسی تصویری بر اساس یکی از نقاشی‌هایم بسازد، از ربات‌های قاتل و نظارت و پهپادها می‌ترسم.»

او درباره آینده هوش مصنوعی و تأثیر آن بر هنر معتقد است که ابزارها تغییر می‌کنند و هنرمندان جوان باید راه خود را پیدا کنند، اما ارزش و اصالت هنر انسانی در خلاقیت و تجربه زیسته هنرمند نهفته است؛ چیزی که به‌سختی می‌توان آن را با الگوریتم‌ها جایگزین کرد. پاپ باور دارد که حتی اگر هوش مصنوعی بتواند سبک هنرمندان را تقلید کند، نوآوری و روح انسانی را نمی‌توان جایگزین کرد.

در نهایت، پاپ با نگاهی خوش‌بینانه به آینده، تأکید می‌کند که برتری انسان در نوآوری و احساسات نهفته است و تا زمانی که ماشین‌ها فاقد وجدان و حافظه و عاطفه باشند، نمی‌توانند جایگزین کامل هنرمندان شوند. او هشدار می‌دهد که جامعه باید پیش از عادی شدن حضور ربات‌ها و هوش مصنوعی در زندگی روزمره، درباره پیامدهای آن اندیشه کند و ارزش‌های انسانی را حفظ نماید.