مسئولیت جرایم هوش مصنوعی بر عهده کیست؟

به گزارش دیتاسنتر من، محققان و کارشناسان حقوقی با شتاب گرفتن توسعه فناوری و گسترش فناوری‌های هوش مصنوعی در جنبه‌های مختلف زندگی، به طور فزاینده ای به این موضوعات می پردازند.

این جرایم در صورت ارتکاب با استفاده از این فناوری، چالش‌های حقوقی جدیدی را در رابطه با مسئولیت کیفری ایجاد می‌کند. حل این چالش‌ها مستلزم توسعه یک چارچوب قانونی است که قادر به رسیدگی به مسائل پیچیده‌ای باشد که توسط و یا به وسیله هوش مصنوعی ایجاد می‌شوند و به افراد، مؤسسات یا کشورها آسیب می‌رساند.

چالش‌های حقوقی
مسئله اصلی تعیین مسئولیت کیفری و نحوه اعمال قوانین موجود، زمانی است که سیستم‌های هوشمند مرتکب اعمالی می‌شوند که ممکن است جرم محسوب شوند. آیا برنامه‌نویس که سیستم را ایجاد کرده مسئول این جرم است یا شرکت صاحب فناوری یا کاربری که از آن بهره برده است؟

همچنین برای محافظت و پیشگیری جامعه از جنایات احتمالی، چالشی در مورد اینکه آیا شخصیت حقوقی باید به نهادهای هوش مصنوعی اعطا شود نیز وجود دارد. در این زمینه می‌توان به نمونه‌هایی اشاره کرد که مصادیق سواستفاده از این فناوری‌ها شامل می‌شوند.

به عنوان مثال، از هوش مصنوعی می‌توان برای ایجاد ویدیوهایی استفاده کرد که نشان می دهد افراد واقعی چیزهای تخیلی می‌گویند. درواقع می‌توان از هوش مصنوعی برای جعل ویدیوها و تبلیغ اخبار جعلی سواستفاده شود.

یا در صنعت وسایل نقلیه بدون راننده که به خودروهای خودران تبدیل معروف هستند؛ می‌تواند منجر به استفاده از آنها در اعمال مجرمانه مانند حملات یا فرار از صحنه جرم شود.

فیشینگ به یکی از معضلات ناشی از هوش مصنوعی تبدیل شده است و می‌توان از آن برای دستکاری افراد یا به دست آوردن اطلاعات شخصی یا مالی استفاده کرد که نتایج آن برای افراد یا موسسات نیز فاجعه بار است.

همچنین می‌توان از هوش مصنوعی برای جمع‌آوری اطلاعات افراد از اینترنت و باج‌گیری آن‌ها استفاده کرد. علاوه بر اینها، می‌توان از آسیب‌پذیری‌های این سیستم ها برای انجام اعمال مجرمانه مانند هک یا جاسوسی استفاده کرد.

مسئولیت کیفری
کسانی که با اسرار رسانه‌ها آشنا هستند می‌دانند که چگونه می‌توان از هوش مصنوعی برای ایجاد اخبار جعلی و انتشار آن از طریق رسانه‌های اجتماعی یا وب‌سایت‌های خبری استفاده کرد. اخباری که ممکن است بر شرایط داخلی کشورها تأثیر بگذارد، همانطور که می‌تواند دلیلی برای شعله‌ور شدن آتش یک جنگ ویرانگر باشد که صلح و امنیت بین‌المللی را تهدید می‌کند.

این سوال مطرح می‌شود که چه کسی باید مسئول این جنایات باشد. سازنده است یا کاربر؟

در برخی موارد، برنامه‌نویسان یا شرکت‌هایی که سیستم‌های هوشمند را توسعه می‌دهند، ممکن است مسئولیت کیفری داشته باشند، اگر ثابت شود که این نرم‌افزار به قصد ارتکاب جرم طراحی شده است یا اینکه دارای آسیب‌پذیری‌های امنیتی است که استفاده از آن را برای فعالیت‌های غیرقانونی تسهیل می‌کند.

همچنین ممکن است مواردی شامل سهل انگاری در طراحی سیستم یا عدم انجام اقدامات لازم برای جلوگیری از استفاده از آن در جرایم باشد.