ماهواره و فضا
جفت کهکشان دوشاخک
اما ابرهای بزرگ گاز و گرد و غبار موجود در این کهکشان‌ها، اغلب با هم برخورد می‌کنند که سبب تشکیل ستاره در نزدیکی مرکز آنها می‌شود. این منظره خیره‌کننده با گستردگی بیش از ۵۰۰ هزار سال نوری، خوشه‌های ستاره‌ای جدیدی و موادی را آشکار می‌سازد که توسط نیروهای جزر و مد گرانشی، از محل تصادم و حادثه دور شده‌اند.
این تصویر فوق‌العاده واضح که از روی زمین گرفته شده، شامل داده‌های نوارباریکی است که درخشش قرمزرنگ گاز هیدروژن اتمی در مناطق تشکیل ستاره را مشخص می‌کند. ظاهر بصری کلی این سازه‌های قوس‌دار و گسترده، باعث شده تا این جفت کهکشان نام محبوب و جالبی داشته باشند: جفت کهکشان دوشاخک.
