«سایه» از سر شعر فارسی کم شد
هوشنگ ابتهاج شاعر معاصر کشور در سال ۱۳۰۶ در رشت متولد شد و برای طی دوران دبیرستان خود به تهران مهاجرت کرد. او از دوران نوجوانی و جوانی سرودن را آغاز کرد و آثاری برجسته را از خود به جا گذاشت. در سرودن شعر و موسیقی حرفی برای گفتن داشت و بسیاری از اشعار او توسط خوانندگان مختلف اجرا شد و قطعات خاطره‌انگیزی را در ذهن مخاطبان ایجاد کرد.
او متخلص به «سایه» بود و اغلب او را با نام هنری «ه. ا. سایه» می‌شناختند. «نخستین نغمه‌ها»، «سراب»، «سیاه مشق»، «شبگیر»، «یادنامه»، «چند برگ از یلدا»، «زمین»، «تا صبح شب یلدا»، «یادگار خون سرو»، «حافط به سعی سایه»، «تاسیان مهر»، «بانگ نی» و «پیر پرنیان اندیشه» آثاری است که از این شاعر به جای مانده است.
بیشتر بخوانید
- ماجرای دفتر شعر ابتهاج که چهل سال نزد آیت‌الله خامنه‌ای بود + عکس
اشعار ابتهاج سبکی سیال مابین شعر نو و کلاسیک دارد و مفاهیم آن هم برخی عاشقانه و برخی دیگر با اشاره‌های ظریف به مسائل اجتماعی روز است. اشعار او به دلیل زبان ساده و لطیفی که دارد به دل اکثر مخاطبان از همه قشرها می‌نشیند. امیرهوشنگ ابتهاج پس از ۹۵ سال شب گذشته در کلن آلمان دار فانی را وداع گفت و این خبر دردناک، کام ادیبان و ادب دوستان فارسی زبان را تلخ کرد.
کاربران فضای مجازی با داغ کردن هشتگ #هوشنگ_ابتهاج بخش‌هایی از اشعار او را به اشتراک گذاشته و این ضایعه را به دوستداران ادب ایران تسلیت گفتند. برخی از این توئیت‌ها حاوی نظرات تحلیلی و شخصی کاربران در خصوص سبک اشعار و محتوای آثار «سایه» است. در ادامه تعدادی از این توئیت‌ها را مشاهده می‌کنید:
