چرا فضانوردان نمی‌توانند بستنی بخورند؟
در سال ۱۹۶۸ برای نخستین بار فضانوردان آپولو با خود بستنی خشک شده به فضا بردند و آن را مصرف کردند.
به گزارش سایت slashgear؛ در سال ۲۰۰۶ فضاپیمای آتلانتیس یک محموله غذایی یخ زده و فریزر GLACIER به فضا برد تا فضانوردان بتوانند نمونه‌های تحقیقاتی خود را در آن ذخیره کنند.
گفته شده، در سال ۲۰۱۲، آژانس فضایی ناسا بستنی‌های یخ زده با طعم‌های شکلات و وانیل را در لیوان‌های مخصوص این خوراکی بسته بندی و با کپسول دراگون اسپیس ایکس به ایستگاه فضایی ارسال کرد. یکی از مشکلات این آژانس فضایی وزن زیاد محموله و عدم وسیله مناسب برای ذخیره سازی بستنی‌ها بود.
براساس گزارش‌ها، محموله‌های غذایی باید بسیار سبک بوده، ماندگاری طولانی داشته و به راحتی در چمدان‌های کوچک که به فضا پرتاب می‌شوند، قرار گیرند. غذای خشک شده یا یخ زده به دلیل مواد مغذی زیادی که در خود دارد همیشه جز اصلی منوی غذایی ناسا است. افزون براین ناسا با استفاده از مواد غذایی یخ زده به پیشرفت چندین تکنیک مختلف نگهداری مواد غذایی (آب زدایی، خشک کردن انجمادی، رطوبت متوسط، پاستوریزاسیون با تابش و بسته بندی نیتروژن) کمک کرده است.
شایان ذکر است به دلیل ویژگی‌های بستنی همچون ترد بودن و عدم جایگاه مناسب برای قرار گیری این نوع خوراکی، فضانوردان نمی‌توانند آن را مصرف کنند.
بیشتر بخوانید
- ناسا یک محموله غذایی را برای فضانوردانش فرستاد
