چگونه ابزار MIRI جیمز وب، جهان را با جزئیاتی بیسابقه نشان خواهد داد؟
به گزار دیتاسنتر من به نقل از اسلشگیر، ابزار مادون قرمز میانی، یا اختصارا MIRI، تنها یکی از چهار ابزار جیمز وب در طول موج میانی مادون قرمز است. به این علت است که آشکارسازهایی اندکی متفاوت با سه ابزار دیگر، که در طول موج نزدیک به مادون قرمز کار میکنند، دارد. آشکارسازهای سیلیکونی میری در یک دمای فوقالعاده سرد هفت درجه کلوین کار میکنند.
زوم بر روی ابر ماژلانی بزرگ با میری
ناسا، برای نشان دادن قدرت نمایش جزئیات توسط میری، یک ورژن زومشده از نخستین تصویر ارسالی از آن را در کنار تصویری از تلسکوپ فضایی اسپیتزر (تلسکوپ مادون قرمز پرچمدار قبلی) قرار داده است. اسپیتزر، که در سال 2003 به فضا پرتاب و در سال 2020 بازنشسته شد، نیز از تکنولوژی فوقپیشرفته زمان خودش در حوزه مادون قرمز بهره میبرد، اما با جزئیاتی کمتر از آنچه در توان وب است.
در تصویر مقایسهای فوق میتوانید هدف یکسانی را ببینید که توسط هر دو تلسکوپ گرفته شده است: یک کهکشان اقماری کوچک در همسایگی کهکشان راه شیری که ابر ماژلانی بزرگ نامیده میشود. در سمت چپ تصویری که دوربین آرایه مادون قرمز تلسکوپ اسپیتزر، که در 8 میکرون فعالیت میکرد گرفته بود نشان داده شده است. در سمت راست تصویر تهیه شده توسط میری، که در 7.7 میکرون فعالیت میکند، را میبینید.
آلیس فیشر از ناسا اینگونه توضیح میدهد که: «به عنوان مثال، تصویر میری وب گاز بینستارهای را با جزئیاتی بیسابقه نشان میدهد. در اینجا میتوانید گازهای منتشرشده از “هیدروکربنهای آروماتیک چند حلقهای” یا مولکولهای کربن و هیدروژن را ببینید که نقشی مهم در توازن حرارتی و شیمیایی گاز بینستارهای ایفا میکنند. وقتی وب برای آغاز رصدهای علمی آماده شود، مطالعاتی همچون این با میری به ستارهشناسان برای کسب بینشهای جدید درباره تولد ستارهها و تودههای پیشستارهای کمک خواهند کرد».