گونه جدیدی از دایناسورهای غول‌پیکر با دستانی شبیه تی‌رکس‌ها کشف شد
محققان گونه جدیدی از دایناسورهای غول‌پیکر را پیدا کرده‌اند که درست مثل تی‌رکس‌ها دستان بسیار کوچکی داشته‌اند. این گونه جدید با الهام از اژدهایی به نام «مراکسس» در داستان فانتزی «نغمه‌ای از یخ و آتش» نوشته جورج آر.آر. مارتین، Meraxes gigas نام گرفته است.
پژوهشگران می‌گویند Meraxes gigas متعلق به گروهی از ددپایان بوده که تحت عنوان تیزدندان‌خزندگان یا کارکارودونتوسوریدها شناخته می‌شوند. این گروه در دوره کرتاسه (حدود 145 تا 66 میلیون سال پیش) می‌زیستند اما پیش از رویداد انقراضی پایان دوره کرتاسه از بین رفتند.
دیرینه‌شناسان فسیل این گونه جدید را در شرایطی بسیار مناسب در شمال پاتاگونیای آرژانتین پیدا کردند. قدمت این فسیل‌ها که شامل بخش تقریبا کاملی از بازوی جلو، بخش‌هایی از جمجمه، استخوان ران و لگن می‌شود، به اوایل عصر کرتاسه برمی‌گردد و احتمالا 90 تا 100 میلیون سال قدمت دارند.
«خوآن کاناله»، محقق موزه دیرینه‌شناسی ارنستو باکمان آرژانتین که رهبری این تحقیقات را برعهده داشته، می‌گوید فسیل‌های «مراکسس جیگاس» در محلی پیدا شده که پر از فسیل است. در واقع، در همین ناحیه فسیل چهار دایناسور خزنده‌پا هم پیدا شده است. کاناله و همکارانش برای یافتن فسیل‌های این گونه جدید در چندین تن سنگ ماسه‌ای حفاری کردند. محققان حدس می‌زنند که این دایناسورها به فاصله کوتاهی پس از مرگ با رسوبات آبی پوشیده شده و از تخریب در امان مانده‌اند.
فرگشت هم‌گرا در تکامل دایناسورها اثر داشته است
دانشمندان تخمین می‌زنند که مراکسس جیگاس در زمان حیات بیش از 4 تن وزن داشته است. این موجودات اگرچه از نظر ظاهری شبیه تی‌رکس‌ها هستند، اما رابطه نزدیکی با یکدیگر ندارند. دستان کوچک آن‌ها نمونه‌ای از فرگشت هم‌گرا است که باعث می‌شود گونه‌های مرتبط اما با فاصله از یکدیگر ویژگی‌های مشابهی داشته باشند.
دستان کوچک مراکسس تنها ویژگی مهم این گونه نبوده که توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است. جمجمه بزرگ این دایناسور پر از طرح و الگوهای مختلف و شاخ و شیارهای ریز است. چنین ویژگی‌هایی معمولا در سنین بالا رخ می‌دهند و احتمالا در پیدا کردن جفت به این موجودات کمک می‌کرده‌اند. نتایج مطالعات پژوهشگران در مجله Current Biology چاپ شده است.
