دیسک نوری پنج بعدی ۵۰۰ ترابایتی که میلیاردها سال عمر می‌کند
با گذشت سال‌ها و پیشرفت تکنولو‌ژی، هارد‌دیسک‌ها و فلش مموری‌ها امروزه قابل اعتمادتر از قبل شده‌اند، اما موضوع اینجا است که ما این پیشرفت را در مقیاس عمر انسان می‌سنجیم؛ اما حالا دانشمندان حافظه پنج بعدی جدیدی معرفی کرده‌اند که می‌تواند ۵۰۰ ترابایت داده را با چگالی داده‌ای ده هزار برابر دیسک‌های Blu-Ray و برای سیزده میلیارد سال ذخیره کند.
به گزارش extremetech، دانشمندان در دانشگاه ساوتهمپتون با استفاده از تکنیکی جدید، بدون صدمه زدن به محتوای داده، سرعت ثبت روی دیسکی شیشه‌ای را به‌طور چشمگیری افزایش دادند.
در این روش ذخیره‌سازی، از سه لایه نقطه‌‌ای در مقیاس نانو روی دیسک شیشه‌ای دو بعدی استفاده شده است؛ نقاط نشان‌دهنده اندازه، جهت و موقعیت (در سه‌بعد)، پنج‌بعدی محسوب می‌شوند که برای رمزنگاری داده‌ها به کار می‌روند.
محققان اعلام کردند که این دیسک شیشه‌ای پنج‌بعدی می‌تواند در دمای هزار درجه سانتی‌گراد دوام خواهد آورد و پس از گذشت ۱۳/۸ میلیارد سال باز هم قابل خواندن خواهد بود، اما احتمالا در آن زمان کسی وجود نخواهد داشت تا بخواهد از آن استفاده کند.
با اینکه حافظه‌های ۵ بعدی، در گذشته نیز معرفی شده بودند، اما همه آن‌ها بسیار کند عمل می‌کردند.
داده‌ها با استفاده از لیزر روی دیسک اضافه می‌شوند، اما در سرعت خیلی بالا نیز یکپارچگی ساختاری دیسک به خطر می‌افتد. محققی به نام یوهائو لی، تکنیک جدیدی برای نوشتن ذخیره داده روی دیسک ابداع کرده است که از لیزر فمتوثانیه‌ای و سرعت تکرار بالا برای نوشتن روی دیسک استفاده می‌کند. در این فرایند پالس‌های بسیار کوتاه و قدرتمندی از نور ساطع‌شده و در نتیجه ساختارهای کوچکی در مقیاس نانو روی دیسک شیشه‌ای ایجاد می‌شود.
محققان بعد از ارزیابی پالس‌های لیزری در سطوح مختلف، سطحی را پیدا کردند که بدون آسیب به دیسک شیشه‌ای سیلیکا، سرعت نوشتن را بالا میبرد.
در این مطالعه حداکثر نرخ داده یک میلیون وکسل (کوچک‌ترین جز ساختاری تصویر ۳ بعدی) در ثانیه معرفی شده است، اما در سیستم‌های نوری ۵ بعدی، هر بیت به چندین وکسل نیاز دارد. این سرعت داده، حدود ۲۳۰ کیلوبایت در ثانیه تخمین زده شده است.
نوشتن ظرفیت پانصد ترابایتی این حافظه با این سرعت، حدود دو ماه زمان میبرد و پس از آن نیز، دیگر نمی‌تواند محتوای دیسک را تغییر داد.
این حافظه هنوز در مراحل اولیه عرضه است، اما تیم توسعه آن موفق شدند تا پنج گیگابایت داده متنی را با استفاده از یک دیسک نوری پنج بعدی بنویسند و بازیابی کنند. برای خواندن داده‌های ذخیره شده در این حافظه ۵۰۰ ترابایتی تنها به یک میکروسکوپ و یک فیلتر نوری نیاز خواهید داشت که پرتوهای نوری با قطبشی مشخص را عبور دهند.
شاید بشر هنوز داده آنچنان جذابی نداشته باشد که برای آیندگان در میلیارد سال‌ها آینده ذخیره کند، اما شاید روزی این قابلیت به کار بیاید.
شما درباره حجم ذخیره‌سازی و طول عمر این دیسک نوری چه دیدگاهی دارید؟
