سرور مجازی
ماهواره و فضا

تلسکوپ جیمز وب ابرنواختری ۱۳ میلیارد ساله را کشف کرد

تلسکوپ جیمز وب ابرنواختری ۱۳ میلیارد ساله را کشف کرد

تلسکوپ فضایی جیمز وب به‌همراه مجموعه‌ای از رصدخانه‌های بین‌المللی موفق به مشاهده یک ابرنواختر شده‌اند که قدمت آن به حدود سیزده میلیارد سال پیش بازمی‌گردد.

به گزارش دیتاسنتر من و به نقل از Engadget، آژانس فضایی اروپا (ESA) روز سه‌شنبه اعلام کرد که این تیم پژوهشی توانسته است انفجار پرتو گاما از ستاره‌ای را ثبت کند که در زمان انفجار، جهان تنها حدود هفت‌صد و سی میلیون سال عمر داشت. تلسکوپ وب همچنین توانسته است کهکشان میزبان این ابرنواختر را شناسایی کند.

پیش از این، قدیمی‌ترین ابرنواختر کشف‌شده به دوره‌ای بازمی‌گشت که جهان تقریباً یک میلیارد و هشت‌صد میلیون سال قدمت داشت؛ به بیان دیگر، این کشف جدید بیش از یک میلیارد سال قدیمی‌تر از رکورد قبلی است.

در تصویر منتشرشده، انفجار پرتو گاما قابل مشاهده است؛ لکه‌ای قرمز و کوچک که در بخش مرکزی کادر بزرگ‌نمایی‌شده در سمت راست دیده می‌شود.

 

تلسکوپ جیمز وب ابرنواختری ۱۳ میلیارد ساله را کشف کرد
لکه قرمز کوچک در مرکز کادر ، قدیمی‌ترین چیزی است که دیده‌اید

اندرو لوان، یکی از نویسندگان مقاله پژوهشی، در بیانیه مطبوعاتی ESA نوشت: «این مشاهده نشان می‌دهد که تلسکوپ جیمز وب قادر است ستاره‌های منفرد را در دوره‌ای رصد کند که جهان تنها پنج درصد از سن کنونی خود را داشته است. در پنجاه سال گذشته، تنها تعداد بسیار محدودی انفجار پرتو گاما در یک میلیارد سال ابتدایی عمر جهان شناسایی شده‌اند. این رویداد بسیار نادر و فوق‌العاده هیجان‌انگیز است.»

بر اساس یافته‌ها، انفجار سیزده میلیارد ساله موردنظر ویژگی‌های مشابه بسیاری با ابرنواخترهای مدرن و نزدیک دارد. هرچند این نتیجه‌گیری در نگاه نخست شگفت‌انگیز به نظر نمی‌رسد، اما دانشمندان انتظار داشتند تفاوت‌های بیشتری میان ستارگان اولیه و ستارگان امروزی مشاهده کنند؛ چرا که ستارگان نخستین معمولاً جرم بالاتری داشتند، طول عمر کوتاه‌تری تجربه می‌کردند و عناصر سنگین بسیار کمتری در ترکیب‌شان وجود داشت. نیال تنویر، یکی دیگر از نویسندگان مقاله، اظهار کرد: «ما با ذهنی باز وارد این پژوهش شدیم، اما تلسکوپ وب نشان داد که این ابرنواختر دقیقاً مشابه نمونه‌های مدرن است.»

فرآیند شناسایی این پرتو گاما به یک همکاری بین‌المللی و هماهنگ شباهت داشت. نخست، رصدخانه‌ «نیل گرلز سویفت» ناسا محل دقیق منبع پرتو ایکس را ثبت کرد؛ داده‌هایی که مسیر را برای رصدهای بعدی وب و تعیین فاصله آن هموار کرد.

به گزارش دیتاسنتر من، سپس، تلسکوپ نوری نوردیک در جزایر قناری اسپانیا نشانه‌هایی یافت که حاکی از فاصله بسیار زیاد این رویداد بود. ساعاتی بعد، تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی سن این انفجار را تخمین زد: هفت‌صد و سی میلیون سال پس از وقوع «مهبانگ». بنا بر اعلام ESA، تمامی این مراحل در کمتر از هفده ساعت انجام شده است.

مجله خبری mydtc

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا