چرا از سال ۲۰۲۷ عکاسی به پایان خواهد رسید؟ اپل راهی نو در دنیای دوربین‌ها ترسیم می‌کند

پیش‌تر، شایعاتی درباره تعبیه حسگرهای شبه‌دوربین در ایرپادهای اپل منتشر شده بود؛ حسگرهایی که قادرند محیط اطراف کاربر را برای استفاده در کاربردهای هوش مصنوعی اسکن کنند. این فناوری به «بینایی» نیاز دارد، و بینایی مصنوعی نیز بدون دوربین ممکن نیست. اما تا همین اواخر چنین ایده‌هایی بیشتر به آینده‌ای دور و ناشناخته شباهت داشتند.

منابع آگاه از جمله مارک گورمن زمان‌بندی تقریبی عرضه این دستگاه‌ها را مطرح کرده‌اند؛ دستگاه‌هایی که به نظر می‌رسد از محدوده تخیل فاصله گرفته و به واقعیت نزدیک می‌شوند.

در دنیای فناوری‌های نوین، به‌ویژه در حوزه پهپادهای دوربین‌دار، استفاده از دوربین‌ها برای «درک محیط» سال‌هاست که رایج شده است. این حسگرها عموماً برای سیستم‌های جلوگیری از برخورد به کار می‌روند. جالب آن‌که این فناوری در پهپادها آن‌قدر پیشرفت کرده که اکنون از دوربین‌های چندگانه و فناوری‌هایی مانند لیدار (LiDAR) برای تشخیص موانع در شرایط نوری ضعیف نیز بهره گرفته می‌شود.

هدست اپل ویژن پرو ام۵ با بند راحت‌تر و پردازنده سریع‌تر M5 عرضه شده و تغییرات دیگری نسبت به نسخه پیشین ندارد. قیمت آن در ایالات متحده ۳۴۹۹ دلار، در بریتانیا ۳۱۹۹ پوند و در استرالیا ۵۹۹۹ دلار اعلام شده است.
 

در چنین مسیری، اپل نیز در حال توسعه قابلیت‌هایی است که به ایرپادها امکان می‌دهد با استفاده از لنزها و حسگرهای نوری، تصویری سه‌بعدی از محیط اطراف کاربر ایجاد کنند و داده‌ها را برای پردازش به دستگاهی مانند آیفون منتقل سازند. این روند می‌تواند به نحوه تعامل سیستم‌های هوش مصنوعی با دنیای واقعی شکل تازه‌ای ببخشد.

هم‌زمان، گزارش‌ها حاکی از آن است که اپل ممکن است پروژه عینک Vision Air را متوقف کرده یا موقتاً به تعویق انداخته باشد. با توجه به استقبال عمومی از عینک‌های واقعیت افزوده شرکت متا، به نظر می‌رسد اپل نیز در حال بازنگری در استراتژی خود است.

اگرچه نسخه جدید Vision Pro با تراشه M5 همچنان جایگاه خود را در میان کاربران حرفه‌ای حفظ کرده است، اما قیمت بالای آن مانعی جدی برای گسترش این فناوری در میان عموم کاربران به شمار می‌رود.

واقعیت این است که هر سیستم واقعیت افزوده‌ای (مانند Vision Pro) برای عملکرد دقیق، نیازمند جمع‌آوری حجم قابل توجهی از داده‌های محیطی است. این موضوع، چالش‌هایی در زمینه طراحی، وزن، و حتی حریم خصوصی کاربران ایجاد می‌کند.

در نهایت، مشخص نیست اپل با عرضه ترکیبی از ایرپاد، عینک واقعیت افزوده و آیفون بتواند تجربه‌ای یکپارچه و قابل‌دسترس برای کاربران فراهم کند یا نه. شاید این طرح، همچون نخستین آیپد، صرفاً نقطه عطفی در مسیر تحول فناوری باشد، نقطه‌ای که ممکن است اپل را به رقابتی تازه با دیگر شرکت‌ها، به‌ویژه متا، وارد کند.

با این حال، نباید از پیامدهای احتمالی امنیتی و حریم خصوصی غافل شد. تصور حضور دوربین‌هایی که در ظاهر دیده نمی‌شوند (و حتی ممکن است در گوش کاربران پنهان باشند) پرسش‌های تازه‌ای درباره نظارت دیجیتال و مرزهای حریم شخصی ایجاد می‌کند.