کاوشگر پارکر ناسا به‌زودی به نزدیک‌ترین فاصله‌اش با خورشید می‌رسد

به گفته دانشمندان ناسا، این کاوشگر که برای بررسی تاج یا همان لایه بیرونی جو خورشید طراحی شده است، در ماه اوت ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شد و از آن زمان تاکنون به‌تدریج به سطح خورشید نزدیک‌تر شده است.

آن‌ها می‌گویند این کاوشگر درون لایه بالایی جو خورشید است و عملا این ستاره را لمس خواهد کرد.

کاوشگر پارکر در ماه نوامبر سال جاری هفتمین و آخرین پرواز نزدیک به سیاره زهره را انجام داد و از نیروی گرانش این سیاره برای تغییر سرعت و جهت استفاده کرد تا وارد مدار نهایی‌اش به دور خورشید شود.

دانشمندان می‌گویند در این مدل حرکت کاوشگرها و فضاپیماها، از سیارات مختلف مانند یک توپ پینت‌بال استفاده می‌شود. این کار به فضاپیما امکان می‌دهد که مدارش را بدون مصرف زیاد سوخت تغییر دهد.

ناسا پیش از این اعلام کرده بود که ابزارهای موجود در این کاوشگر داده‌هایی درباره انرژی گسیل‌شده از خورشید جمع‌آوری خواهند کرد. به گفته دانشمندان، تحقیقاتی از این دست بسیار مهم است، چراکه حیات روی زمین به‌شدت به خورشید وابسته است.

با نزدیک‌تر شدن این کاوشگر به خورشید، دانشمندان می‌توانند بخش داخلی بادهای خورشیدی را بررسی کنند. به بیان دیگر این کاوشگر جایی را بررسی می‌کند که تاج خورشیدی به بادهای خورشیدی تبدیل می‌شود. کاوشگر پارکر درون این مرز حرکت خواهد کرد که در آن بیشتر تاج خورشیدی وجود دارد و هنوز باد خورشیدی در کار نیست.

دانشمندان با شناخت بیشتر این ناحیه قادر خواهند بود تغییرات آب‌وهوای فضایی را دقیق‌تر پیش‌بینی کنند و سازوکار خورشید و فرایندهای آن را بهتر درک کنند.

فعالیت‌های خورشیدی ممکن است بر ماهواره‌های مدار زمین و همچنین ناوبری و کنترل فضانوردان در فضا تاثیر منفی بگذارند.

پارکر پیش از این در اکتبر ۲۰۱۸، تنها چند ماه پس از پرتاب، رکورد نزدیک‌ترین فاصله‌ای را که یک شی ساخت بشر با خورشید داشته، شکست و به ۴۲ میلیون کیلومتری این ستاره رسید. این میزان نزدیکی به خورشید رکورد فضاپیمای هلیوس۲ را که در سال ۱۹۷۶ میلادی ثبت شده بود شکست.

کاوشگر خورشیدی پارکر با سرعت ۶۹۲هزار کیلومتر بر ساعت در عین حال سریع‌ترین شی ساخت بشر در تاریخ نیز به شمار می‌رود.

این کاوشگر ناسا همچنین یک شاهکار مهندسی ترمودینامیک است، چراکه سپر حرارتی آن قادر است دمای حدود ۱۳۷۱ درجه سانتی‌گراد را تحمل کند و دمای تجهیزات علمی مهم را که  پشت کاوشگر نگهداری می‌شوند در حد دمای اتاق نگه دارد.

به گفته دانشمندان، این سپر حرارتی نه‌تنها باید فضاپیما را از خورشید محافظت کند، که باید ابزارهای علمی ارزشمند آن را نیز عایق‌بندی کند.

ناسا می‌گوید این کاوشگر درنهایت پس از آخرین پرواز نزدیک به سیاره زهره و زمانی که سوخت آن تمام شود، دیگر نمی‌تواند در برابر فشار خورشید مقاومت کند و این سبب خواهد شد که جهت خود را تغییر دهد و درنهایت دراثر حرارت خورشید بسوزد.