موشک بزرگ اسپیس لانچ سیستم ناسا احتمالاً ۷ شهریور پرتاب خواهد شد
ناسا روز چهارشنبه اعلام کرد که قصد دارد اسپیس لانچ سیستم، موشک غول‌پیکر جدید خود را اواخر ماه اوت به نخستین سفرش به اعماق فضا بفرستد. سازمان فضایی آمریکا می‌گوید تاریخ‌های ۲۹ اوت و ۲ سپتامبر و ۵ سپتامبر را برای پرتاب موشک در نظر گرفته؛ هرچند از الان تا آن زمان، همچنان کارهای فراوانی برای انجام باقی مانده است.
اسپیس لانچ سیستم یا SLS یکی از اجزای اصلی برنامه‌ی آرتمیس ناسا محسوب می‌شود؛ پروژه‌ای بلندپروازانه که قصد دارد نخستین انسان‌ها در تقریباً نیم‌قرن گذشته را به ماه بازگرداند. این موشک که برای حمل کپسول مسافربری اوراین ناسا به اعماق فضا طراحی شده، قرار است در سال‌های آینده، مجموعه‌ای از مأموریت‌هایی را انجام دهد که درنهایت، به فرود دوباره‌ی فضانوردان روی ماه ختم خواهند شد. بااین‌حال پیش‌ازآن، ناسا می‌خواهد کپسول خالی از سرنشین اوراین را به اطراف ماه بفرستد.
مقام‌های ناسا تأکید می‌کنند که درحال‌حاضر به هیچ‌کدام از تاریخ‌ها متعهد نیستند؛ بااین‌حال، تعیین تاریخ موشک را بیش از همیشه به پرتاب خود نزدیک می‌کند. اسپیس لانچ سیستم از تقریباً یک دهه پیش در حال ساخت بوده و پرتاب آن همواره به‌تعویق افتاده است. ناسا درابتدا قصد داشت SLS را تا اوایل سال ۲۰۱۷ پرتاب کند؛ اما پیشرفت کُند و مشکلات ساخت و مدیریت ضعیف همگی موجب شدند که پرواز موشک بارهاوبارها به‌تأخیر بیفتد.
بااین‌حال پس از انجام تقریباً موفقیت‌آمیز آزمایش موسوم به «تمرین خیس» در اواخر ماه گذشته، ناسا به تکمیل ساخت موشک بیش‌ازپیش نزدیک شده است. پس از انجام آن آزمایش که شامل سوخت‌گیری کامل اسپیس لانچ سیستم برای نخستین‌بار بود، ناسا موشک غول‌پیکرش را به ساختمان مونتاژ در مرکز فضایی کندی بازگرداند. از آن زمان، مهندسان مشغول رفع برخی از مشکلاتی بوده‌اند که در جریان تمرین خیس گریبانگیر موشک شد. درحال‌حاضر، ناسا ۲۹ اوت را به‌عنوان نخستین تاریخ پرتاب تعیین کرده است.
بسته به اینکه اسپیس لانچ سیستم چه روزی پرتاب شود، هر تاریخ زمان پرتاب و مدت مأموریت متفاوتی خواهد داشت. درادامه، جزئیات هر سه تاریخ اعلامی ناسا آمده است:
- ۷ شهریور: پنجره‌ی پرتاب دوساعته در ساعت ۱۷:۰۳ به‌وقت ایران گشوده می‌شود. مأموریت ۴۲ روز طول خواهد کشید و اوراین ۱۸ مهر در اقیانوس فرود آبی انجام خواهد داد.
- ۱۱ شهریور: پنجره‌ی پرتاب دوساعته در ساعت ۲۱:۱۸ به‌وقت ایران گشوده می‌شود. مأموریت ۳۹ روز طول خواهد کشید و اوراین ۱۹ مهر در اقیانوس فرود آبی انجام خواهد داد.
- ۱۴ شهریور: پنجره پرتاب یک‌ونیم‌ساعته در ساعت ۰۱:۴۲ به‌وقت ایران گشوده می‌شود. مأموریت ۴۲ روز طول خواهد کشید و اوراین ۲۵ مهر در اقیانوس فرود آبی انجام خواهد داد.
اگر ناسا نتواند به این سه تاریخ برسد، پنجره‌ی بعدی پرتاب در اواخر ماه سپتامبر (اوایل مهر) گشوده خواهد شد. پنجره‌ها براساس موقعیت ماه دربرابر زمین تعیین می‌شوند تا اسپیس لانچ سیستم بتواند با موفقیت به مدار مناسب اطراف قمر زمین وارد شود. همچنین، کپسول مسافربری اوراین باید در بیشتر زمان مأموریت درمعرض نور خورشید باشد تا بتواند پرتوهای کافی برای صفحه‌های خورشیدی‌اش را دریافت کند. ناسا فهرست تمام پنجره‌ها و معیارهای آن‌ها را در این نشانی آورده است.
- ناسا پس از سه تلاش ناموفق برای سوخت‌رسانی، موشک غول‌پیکرش را از سکوی پرتاب خارج می‌کند
- موشک جدید ناسا پس از سال‌ها تأخیر و صرف هزینه‌های هنگفت سرانجام به سکوی پرتاب رسید
اگر ناسا در میانه‌ی اوت اسپیس لانچ سیستم را به سکوی پرتاب منتقل کند؛ اما نتواند آن را تا ۵ سپتامبر پرتاب کند، پرواز موشک ممکن است با تأخیر چشمگیر مواجه شود. این تأخیر اجتناب‌ناپذیر ناشی از عملکرد سامانه‌ی توقف پرواز موشک است که وظیفه دارد درصورت وقوع اتفاق ناگوار در طول پرتاب و انحراف موشک از مسیر مشخص، آن را منهدم کند.
تیم‌ها باید سامانه‌ی توقف پرواز را پیش از پرتاب به‌طورکامل آزمایش کنند و انجام این کار فقط در ساختمان مونتاژ امکان‌پذیر است. وقتی SLS از این ساختمان خارج شود، محدوده‌ی زمانی ۲۰ روزه‌ای برای سامانه وجود خواهد داشت و پس از گذشت این مدت، باید دوباره آن را آزمایش کرد. این یعنی اسپیس لانچ سیستم باید ۲۰ روز پس از خروج از ساختمان مونتاژ، پرتاب شود یا به آن‌‌جا برگردد تا سامانه‌ی توقف پرواز دوباره بررسی شود.
آزمودن سامانه‌ی توقف پرواز زمان‌بر است؛ درنتیجه، اگر SLS مجبور شود پس از انتقال به سکو در میانه‌ی اوت به ساختمان مونتاژ بازگردد، تا پیش از اواخر اکتبر (اوایل آبان) دوباره برای پرتاب آماده نخواهد شد. جدول زمانی ارائه‌شده ممکن است در هفته‌ی آتی تغییر کند؛ اما درحال‌حاضر، یک برنامه‌ی زمانی برای پرتاب اسپیس لانچ سیستم وجود دارد و این موشک به‌احتمال فراوان پس از سال‌ها، سرانجام امسال واقعاً از روی زمین بلند خواهد شد.
