احتمالاً بیش از ۱۴ درصد از جمعیت دنیا به بیماری لایم مبتلا بوده‌اند

براساس بررسی داده‌های حاصل از تحقیقات پیشین، بیش از ۱۴ درصد از جمعیت دنیا به بیماری لایم مبتلا بوده‌اند. لایم شایع‌ترین بیماری ناشی از نیش کنه به‌حساب می‌آید. اروپای مرکزی با ۲۰ درصد بیشترین نرخ ابتلا را دارد و مردان مسن‌تر از ۵۰ سال ساکن مناطق روستاییدر بیشترین خط ابتلا به لایم قرار داشته‌اند.

به‌نوشته‌ی ScienceAlert و New Scientist، میزان کشندگی بیماری لایم بسیار کم است؛ اما افراد گزیده‌شده با کنه‌ی مبتلا به لایم در اغلب مواقع با التهاب پوستی مواجه می‌شوند و دچار علائمی شبیه آنفولانزا مثل درد عضلات و مفاصل، سردرد، حالت تهوع و استفراغ هستند.

محققان دانشگاه پزشکی کونمینگ چین برای اینکه بفهمند بیماری لایم در سراسر دنیا چقدر شایع بوده، داده‌های حاصل از ۸۹ مطالعه را ترکیب کردند که از ژانویه‌ی ۱۹۸۴ (دی و بهمن ۱۳۶۲) تا دسامبر ۲۰۲۱ (آذر و دی ۱۴۰۰) انجام شده‌اند. این مطالعات شامل نمونه‌ی خون بیش از ۱۶۰ هزار نفر بوده‌اند.

باکتری بورلیا بورگدورفری (Bb)، عامل بیماری لایم، در خون تقریباً ۱۴٫۵ درصد از نزدیک‌ به ۱۶۰ هزار شرکت‌کننده در مطالعات دیده شده است. محققان می‌گویند «این جامع‌ترین و به‌روزترین بررسی قاعده‌مند» روی میزان شیوع بیماری لایم در تاریخ به‌حساب می‌آید.

وقتی کنه‌های مبتلا به لایم انسان یا حیواناتی مثل آهو را نیش می‌زنند، باکتری بورلیا بورگدورفری را منتقل می‌کنند. محققان می‌گویند اکثر نمونه‌های بیماری لایم را می‌توان با آنتی‌بیوتیک درمان کرد؛ اما اگر روند درمان انجام نشود، پاتوژن لایم می‌تواند آسیب‌هایی طولانی‌مدت به فرد وارد کند و باعث ایجاد التهاب در سراسر بدن شود.

لایم نخستین‌بار در سال ۱۹۷۵ شناسایی شد و از آن زمان تاکنون، شایع‌ترین بیماری مشترک بین انسان و حیوان به‌حساب می‌آید که ازطریق کنه منتقل می‌شود. به‌منظور ابداع روش‌های مدرن‌تر برای جلوگیری از بیماری لایم لازم است ابتدا به درک روشن‌تری از میزان شیوع آن برسیم؛ به‌همین‌دلیل، تحقیقات اخیر اهمیت فراوانی دارد.

درکنار اروپای‌مرکزی به‌ترتیب آسیای‌شرقی با ۱۵٫۹ درصد و اروپای‌غربی با ۱۳٫۵ درصد و اروپای شرقی با ۱۰٫۴ درصد در رتبه‌های بعدی بیشترین نرخ ابتلا به لایم قرار دارند. کمترین نرخ ابتلا برای منطقه‌ی کارائیب گزارش شده است (تنها ۲ درصد). همچنین، نرخ ابتلا در آسیای‌جنوبی و اقیانوسیه کمتر از ۵ درصدو نرخ ابتلای آمریکای‌شمالی کمی بیشتر از ۹ درصد بود. مطالعه‌های پیشین نشان داده‌اند شیوع بیماری‌های ناشی از کنه در ۱۲ سال اخیر دو برابر شده است. به‌طور مشخص‌تر، گفته می‌شود شیوع بیماری لایم در بازه‌ی بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۱ بیشتر از بازه‌ی بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۰ بوده است.

محققان مواردی مثل تابستان‌های طولانی‌تر و خشک‌تر به‌دلیل تغییرات اقلیمی، مهاجرت حیوانات، نابودی زیستگاه‌ها و افزایش تماس مکرر با حیوانات خانگی را به‌عنوان عوامل افزایش شیوع بیماری‌های منتقله ازطریق کنه اعلام کرده‌اند. کشاورزان و کارگرانی که به‌طور مکرر با حیواناتی مثل سگ و گوسفند ارتباط داشته‌اند، با بیشترین خطر گزش کنه‌ی مبتلا به لایم دست‌و‌پنجه نرم کرده‌اند.

واکسن‌های ساخته‌شده برای بیماری لایم اکنون مراحل آزمایشی را می‌گذرانند؛ اما هیچ‌یک از آن‌ها تأییدیه‌ی لازم برای استفاده در انسان را دریافت نکرده‌اند. محققان می‌گویند داده‌های حاصل از پروژه‌ی تحقیقاتی جدید ممکن است در مناطقی که لایم بیماری همه‌گیر بومی محسوب می‌شود، دقت کافی نداشته باشد؛ چون احتمالاً کارکنان بهداشت در این مناطق آزمایش‌ها منظم آنتی‌بادی انجام می‌دهند.

به‌گفته‌ی محققان، در این پروژه‌ی جدید از تکنیکی تحلیلی به نام وسترن بلات استفاده شده که تکنیکی مطمئن است و استفاده از آن می‌تواند دقت مطالعات آینده را بسیار بیشتر کند. نتایج این تحقیقات در ژورنال BMJ Global Health منتشر شده است.