راکت لب برای نخستین‌بار از هلی‌کوپتر برای بازیابی موشک پس از پرتاب استفاده کرد
شرکت راکت‌لب روز سه‌شنبه از تلاش موفقیت‌آمیزش برای بازیابی بوستر موشک الکترون در هوا پس از پرتاب با کمک هلی‌کوپتر خبر داد؛ اگرچه هلی‌کوپتر مجبور شد لحظاتی بعد بوستر را رها کند.
موشک الکترون در ساعت ۳:۰۹ به وقت ایران و پس از وقفه‌ای کوتاه در شمارش معکوس، از پایگاه پرتاب شماره ۱ این شرکت در نیوزیلند به هوا فرستاده شد. پرتاب طبق برنامه پیش رفت و موشک پس از ۱۰ دقیقه در حالی به مدار رسید که محموله‌ای شامل ۳۴ ماهواره‌ی کوچک را با خود به همراه داشت.
در مأموریت اخیر که با عنوان «آنجا و بازگشت دوباره» نام‌گذاری شده، توجه ویژه‌ای به مرحله‌ی اول پرتاب موشک معطوف شده بود. در سه پرتاب قبلی، مرحله‌ی اول موشک زیر چتر نجات در اقیانوس فرود می‌آمد و درنهایت با استفاده از قایق بازیابی می‌شد؛ اما این بار برنامه‌ی شرکت چیز دیگری بود. آن‌ها می‌خواستند در پرتاب دیروز، برای نخستین بار مرحله‌ی اول موشک را بازهم با اتکا به چتر نجات، اما این بار به‌طور مستقیم در میان زمین و آسمان و پیش از رسیدن به سطح خشکی یا دریا با کمک هلی‌کوپتر مهار کنند.
طبق نقشه، قلابی از هلی‌کوپتر برای گرفتن چتر حامل موشک آویخته می‌شد و پس از مهار چتر توسط قلاب، بسته به موقعیت مکانی هلی‌کوپتر، امکان رساندن راحت و مستقیم موشک به قایق‌های نزدیک یا پایگاه‌های مد نظر در خشکی وجود داشت؛ بدون آنکه چتر و موشک با آب شور دریا تماسی داشته باشند.
راکت‌لب مهار موشک در هوا را به‌عنوان آخرین گام از تلاش‌های خود برای استفاده‌ی مجدد از آن‌ها اعلام کرده است. مهار موفقیت‌آمیز در هوا به این شرکت امکان می‌دهد که بتواند تا اواخر سال جاری میلادی یک بار دیگر از همین موشک برای پرتاب استفاده کند. چنین توفیقی باعث می‌شود شمار پرتاب‌های آن‌ها بدون نیاز به تولید بوسترهای بیشتر، افزایش یابد.
حدود ۱۵ دقیقه پس از پرتاب، بوستر در حال سقوط وارد محدوده‌ی دید یک هلی‌کوپتر مدل سیکورسکی اس-۹۲ شد. بنابر تصاویر ویدئویی ثبت‌شده با دوربین‌های هلی‌کوپتر، در ابتدا بالگرد به خوبی به چتر حامل بوستر نزدیک می‌شود و با قلاب ویژه‌ای که برای این مأموریت در نظر گرفته شده بود، چتر را در آسمان مهار می‌کند؛ اما پس از چند لحظه، صداهایی شنیده می‌شود و درنهایت بوستر از هلی‌کوپتر جدا می‌شود؛ از تصاویر ویدئویی اینگونه برداشت می‌شد که گویی هلی‌کوپتر بوستر را ناگزیر رها کرده است.
پس از نیم ساعت، راکت‌لب، دراختیار گرفته شدن موشک با قلاب هلی‌کوپتر را تأیید کرد؛ اما آن‌ها اشاره کردند که هلی‌کوپتر پس از مدت کوتاهی، بوستر را رها کرده است. موریل بیکر، سخنگوی شرکت در پخش اینترنتی گفت:
بعد از مهار، خلبان هلی‌کوپتر متوجه تفاوت ویژگی‌های بار واقعی وارد آمده بر هلی‌کوپتر نسبت به ویژگی‌های بار ثبت‌شده در آزمایش‌ها شده و به صلاحدید خود، زمینه را برای یک سقوط موفقیت‌آمیز به‌منظور مهار و بازیابی بوستر با قایق فراهم کرده است.
در ادامه نیز همانند سه دفعه‌ی قبل، بوستر با چتر نجات فرود آمده و توسط قایق از آب گرفته شد. خانم بیکر با وجود رها شدن بوستر و عدم تکمیل مأموریت، این مهار اولیه در آسمان را به‌عنوان «گامی عظیم و رو به جلو در برنامه‌ی شرکت برای تبدیل موشک الکترون به سیستمی با قابلیت استفاده‌ی مجدد» توصیف می‌کند. این همان کاری است که شرکت اسپیس ایکس به‌خوبی موفق به انجام آن شده است؛ آن‌ها در سال‌های اخیر آزمایش‌های موفقیت‌آمیزی در زمینه‌ی موشک‌هایی با قابلیت استفاده‌ی مجدد داشته‌اند. بااین‌حال درمورد شرکت راکت‌لب هنوز به‌طور دقیق نمی‌دانیم که تلاش بعدی آن‌ها برای مهار بوستر پس از پرتاب در آسمان چه زمانی خواهد بود.
مقاله‌های مرتبط:
- راکت لب برای نخستین‌بار موشک خود را پس از پرتاب با چتر نجات بازیابی کرد
- نوترون، موشک بعدی راکت لب، پرتابگری چندبارمصرف برای رقابت با فالکون ۹ است
پیتر بک، مدیر اجرایی راکت‌لب چهار ساعت پس از برخاستن هلی‌کوپتر و اتمام کار آن، در تماسی با خبرنگاران، از این مهار کوتاه‌مدت و سریع با وجود ناگزیر بودن بالگرد برای رهاسازی فوری موشک پس از مهار اولیه، به‌عنوان دستاوردی بزرگ یاد کرد. او اشاره کرد که شرکت هنوز فرصت کافی برای بحث جزئی‌تر و دقیق‌تر با خلبانان را نداشته است. وی همچنین یاد آورد شد:
[خلبان‌ها] شکار خوبی داشتند و صرفاً از سنگینی بار وارد آمده بر هلی‌کوپتر در آن لحظه حس خوشایندی نداشتند.
بک چنین استدلال کرد که تشخیص چرایی تفاوت میان مهار بوستر واقعی با مهار بوسترهای آزمایشی برای شرکتشان ساده است. او گفت:
ما احتمالاً شبیه‌ساز خود را به‌روزرسانی می‌کنیم تا بتوانیم بار را دقیقاً شبیه به آنچه که بوده شبیه‌سازی کنیم. باید به کار خود ادامه دهیم و شماری تست‌های دیگر به‌منظور تطبیق بهتر با بارگذاری‌های جدید و واقعی انجام دهیم.
البته به باور بک انجام این کارها در قیاس با کار اولیه که همان مهار بوستر در آسمان توسط قلاب بوده، چندان دشوار نیست. او معتقد است که دشوارترین بخش این پروژه همان مهار بوستر در وهله‌ی نخست با قلاب توسط بالگرد بوده و آن‌ها در انجام این بخش از ماموریتشان موفق بوده‌اند. بوستر پس از رها شدن توسط هلی‌کوپتر به آرامی در اقیانوس فرود آمد و کمی بعد توسط قایق از آب گرفته شد. به‌گفته‌ی بک:
بدیهی است که نظر مطلوبی درمورد افتادن موشک در آب و خیس شدن آن نداریم و هدفمان این نبوده؛ اما هنوز بخش زیادی از موشک و ابزارهای مختلف وجود دارد که می‌توانیم از آن‌ها استفاده کنیم.
او تلاش برای پرتاب دوباره‌ی همین موشک از آب گرفته‌شده را رد نکرد و ابراز امیدواری کرد که بتوانند یک بار دیگر آن را روی سکوی پرتاب بیاورند.
درحالی‌که تلاش برای مهار بوستر پس از پرتاب توجه رسانه‌ها و علاقمندان را به خود جلب کرد، اما نباید فراموش کنیم که هدف اصلی این مأموریت قرار دادن ۳۴ ماهواره‌ی کوچک در مدار خورشید‌آهنگ در ارتفاع ۵۲۰ کیلومتری از زمین بود. این هدف یک ساعت پس از برخاستن کامل موشک با موفقیت کامل به انجام رسید و تمام ماهواره‌ها در مدار قرار گرفتند.
