بلو ارجین می‌خواهد ایستگاه فضایی تجاری بسازد
بلو ارجین، شرکت فضایی جف بزوس به‌تازگی برنامه‌های خود برای ساخت ایستگاه فضایی اختصاصی‌اش را اعلام کرد. به‌نقل از بلو ارجین، این سکونتگاه مداری با نام اوربیتال ریف (Orbital Reef)، در نیمه دوم دهه جاری شروع به فعالیت خواهد کرد و مکانی برای بازدید و کار را در اختیار پژوهشگران، مشتریان صنعتی و تجاری و همکاران بین‌المللی قرار خواهد داد.
بلو ارجین درهمکاری با سیرا اسپیس، شرکت پرواز فضایی زیرمجموعه سیرا نوادا کورپوریشن، پروژه اوربیتال ریف را پیش خواهد برد. معروف‌ترین پروژه سیرا اسپیس، هواپیمای فضایی بالداری به نام دریم چیسر است که برای حمل بار و شاید یک روز انسان به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) طراحی شده است. دریم چیسر طبق برنامه در سال ۲۰۲۲ پروازهای باری را آغاز خواهد کرد.
بلو ارجین می‌گوید اوربیتال ریف از پشتیبانی هم‌تیمی‌های بیشتر نیز برخوردار است؛ ازجمله بوئینگ، غول هوافضا و ردوایر اسپیس، جنسیس انجینیرینگ سلوشنز و دانشگاه ایالتی آریزونا.
اوربیتال ریف با حجم داخلی تقریبا هم‌اندازه با ایستگاه فضایی بین‌المللی، قادر به میزبانی از حداکثر ۱۰ نفر خواهد بود و فضاهای مجزا برای زندگی و انجام پژوهش‌های علمی خواهد داشت. بلو ارجین ادعا می‌کند که اوربیتال ریف علاوه بر امکانات و تجهیزات متنوع، پارک تجاری چندمنظوره‌ای در فضا خواهد بود که درگاه‌های اتصال متعدد برای بازدید فضاپیماها و ماژول‌ها ارائه می‌دهد.
بلو ارجین همچنین می‌گوید ایستگاه فضایی‌اش با بهره‌مندی از معماری سیستم باز، امکان استفاده افراد و مشتریان مختلف از سازه را فراهم خواهد کرد. به‌نقل از این شرکت، فهرست کاربران احتمالی شامل سازمان‌های فضایی، شرکت‌های رسانه‌ای و مسافرتی، کارآفرینان و سرمایه‌گذاران، شرکت‌های فناوری و غیره است. بلو ارجین می‌گوید برای هرکس که مایل به استفاده از ایستگاه باشد، از آغاز تا پایان سفر خدمات متنوع شامل حمل‌ونقل، اجاره فضا، کمک‌های فناورانه با سخت‌افزار و خدمات رباتیک ارائه خواهد داد.
بلو ارجین در بیانیه مطبوعاتی خود می‌نویسد «اوربیتال ریف به‌عنوان مقصد تجاری برتر در مدار نزدیک زمین، زیرساخت‌های ضروری برای گسترش فعالیت اقتصادی و گشودن بازارهای جدید در فضا را فراهم خواهد کرد.»
بلو ارجین و همکارانش درجریان کنفرانس خبری از ارائه جزئیات درباره هزینه ساخت ایستگاه و سهم هر شرکت از سرمایه‌گذاری در پروژه خودداری کردند. وقتی از برنت شروود، نایب‌رئیس برنامه‌های توسعه پیشرفته در بلو ارجین درباره کل هزینه اوربیتال ریف پرسیده شد، او گفت «سوالی که می‌پرسید، بخشی از پرونده تجاری ما است و قرار نیست به شما عدد مشخص بدهیم.»
براساس چشم‌انداز شرکت‌ها، فضاپیمای جدید استارلاینر بوئینگ و دریم چیسر سیرا اسپیس، حمل‌ونقل انسان و محموله را به اوربیتال ریف برعهده خواهند داشت. بااین‌حال، دریم چیسر هنوز هیچ پروازی انجام نداده و استارلاینر نیز هیچ انسانی را به مدار حمل نکرده است. علاوه‌براین، قرار است اغلب ماژول‌های اوربیتال ریف با موشک نیو گلن بلو ارجین پرتاب شوند؛ فضاپیمای دیگری که هنوز از روی زمین بلند نشده است.
این احتمال وجود دارد که قطعات کوچک‌تر ایستگاه بتوانند برفراز دیگر موشک‌های تجاری پرتاب شوند. شروود گفت «ماژول‌ها و سامانه‌های پرحجمی که بلو ارجین می‌سازد، برای قطر و ظرفیت پرتاب نیو گلن بهینه هستند. برخی قطعات کوچک‌ترند و می‌توانند برفراز دیگر موشک‌ها نیز پرواز کنند. اما برنامه اصلی این است که تمام این بخش‌ها با نیو گلن پرتاب شوند.»
بلو ارجین در گذشته به برنامه‌هایش برای ساخت احتمالی ایستگاه فضایی اشاره کرده بود. ناسا برای شرکت‌های پیگیر این‌گونه پروژه‌ها، مشوق‌هایی ارائه می‌دهد. این سازمان امسال از شکل‌گیری برنامه‌ای جدید به نام توسعه تجاری مدار نزدیک زمین (CLD) خبر داد. هدف این برنامه، اعطای پول به شرکت‌های پرواز فضایی و کمک به تسریع ساخت ایستگاه‌های فضایی جدیدی است که ناسا بتواند یک روز از آن‌ها بازدید کند.
برنامه CLD فقط یک گام در پروژه طولانی‌مدت ناسا برای کنارگذاشتن تدریجی ایستگاه فضایی بین‌المللی و گذار به استفاده از ایستگاه‌های تجاری است. درحال‌حاضر ISS قرار است تا پایان ۲۰۲۴ همچنان عملیاتی باشد. این تاریخ احتمال دارد تا پایان ۲۰۲۸ تمدید شود؛ اما ایستگاه فضایی بین‌المللی سازه‌ای گران است و اداره آن سالانه سه تا چهار میلیارد دلار هزینه روی دست ناسا می‌گذارد. درنهایت، این سازمان می‌خواهد جای ISS را با ایستگاه‌های فضایی خصوصی پر کند و تمرکزش را بر مأموریت‌های انسانی به مقصد اعماق فضا قرار دهد.
درحال‌حاضر، تنها پروژه پرواز فضایی عملیاتی بلو ارجین، موشک گردشگری زیرمداری نیو شپرد است. این پرتابگر که با هدف حمل مشتریان تجاری به مرز فضا طراحی شده، تاکنون هشت مسافر ازجمله جف بزوس را پرتاب کرده است. دیگر پروژه‌های دردست ساخت بلو ارجین، نیو گلن موشک مخصوص حمل بار و انسان به مدار و همچنین بلو مون، ماه‌نشینی است که می‌تواند انسان‌ها را به سطح قمری حمل کند. هیچ‌کدام از این دو پروژه هنوز تکمیل نشده‌اند. این شرکت امید داشت که برنده قرارداد ماه‌نشین برنامه آرتمیس ناسا شود؛ اما درنهایت رقابت را به اسپیس ایکس واگذار کرد. در پاسخ، بلو ارجین به‌منظور دریافت بودجه ناسا برای پروژه، شکایتی را در دادگاه دعاوی ایالات متحده تنظیم کرد.
