ایلان ماسک برای ادامه پروژه «تسلا در تونل» لاس وگاس چراغ سبز گرفت

شرکت Boring ایلان ماسک به‌تازگی موفق شده است موافقت مقامات محلی برای پیشرفت ساخت شبکه تونل خودرو در زیر لاس وگاس را به دست آورد. این سیستم که «حلقه وگاس» نامیده می‌شود، به مسافران اجازه می‌دهد با سوار شدن در خودروهای تسلا به مکان‌هایی مانند ورزشگاه جدید شهر، مرکز همایش لاس وگاس و فرودگاه بین‌المللی مک‌کاران رفت‌وآمد کنند.

به گزارش ورج، این شرکت در حال حاضر نسخه کوچکی از سیستم «تسلا در تونل» که در اوایل سال جاری افتتاح شد و شامل دو تونل ۰٫۸ مایلی است، زیر مرکز کنوانسیون لاس وگاس اداره می‌کند؛ اما استارتاپ ماسک در دسامبر ۲۰۲۰ پیشنهاد توسعه گسترده‌ای در سطح شهر ارائه داد که تا حد زیادی با آنچه مقامات شهرستان کلارک روز چهارشنبه تأیید کردند مطابقت دارد.

این سیستم تصویب‌شده شامل ۲۹ مایل تونل و ۵۱ ایستگاه است. مقامات کلارک کانتی می‌گویند تا ۵۷ هزار مسافر در هر ساعت می‌توانند از طریق آن تردد کنند و هیچ هزینه مالیاتی برای ساخت آن صرف نمی‌شود. Boring قبلاً اعلام کرده بود که هزینه ساخت تونل‌های اصلی را پرداخت می‌کند؛ اما قصد دارد از هتل‌ها یا سایر مشاغلی که می‌خواهند ایستگاه داشته باشند، هزینه درخواست کند. بر اساس گزارش لاس وگاس ریویو-ژورنال، هر یک از این ایستگاه‌ها باید فرایند دریافت مجوز خود را طی کنند.

Boring چند سالی است که در حال ساختن سیستم تونلی در زیر لاس وگاس بوده. از آن زمان تاکنون، دید ماسک در مورد اینکه سیستم حمل و نقل مبتنی بر تونل چگونه باید باشد، تغییر کرده است. او مدتی تصور می‌کرد می‌توان از سورتمه برای جابه‌جایی خودروها از سطح به داخل تونل‌ها و برعکس استفاده کرد، ماسک حتی به اضافه کردن مکانی برای دوچرخه‌سواران و عابران پیاده فکر کرده بود. برخی از تلاش‌های این شرکت برای حفاری در مکان‌های دیگر مانند شیکاگو، لس آنجلس و کریدور شمال شرقی با شکست مواجه شده است.

اما نسخه نهایی که زیر مرکز همایش لاس وگاس ساخته شد، به معنای واقعی کلمه «تسلا در تونل» است؛ عبارتی که Boring حتی در وب‌سایت خود از آن استفاده می‌کند. این شرکت گفته برنامه نهایی استفاده از تسلاهایی است که می‌توانند به‌صورت خودکار حرکت کنند؛ اما شرکت دیگرِ ماسک هنوز توسعه نرم‌افزاری که بتواند این عملکرد را انجام بدهد به پایان نرسانده است. بنابراین، در حال حاضر تسلا‌هایی که زیر مرکز کنوانسیون فعالیت می‌کنند دارای راننده انسانی هستند.

در ابتدا، گسترش این پروژه فراتر از حلقه مرکز کنوانسیون، بعید به نظر نمی‌رسید؛ زیرا مونوریل لاس وگاس دارای حق انحصاری برای ارائه حمل‌و‌نقل بخش اصلی تفرجگاه‌های شهری بود. اما شرکتی که مونوریل را اداره می‌کرد در سال ۲۰۲۰ ورشکست شد. سازمان کنوانسیون لاس وگاس مونوریل مذکور را خریداری کرد و همین مسئله باعث شد عملا بزرگ‌ترین رقیب «تسلا در تونل» کنار برود و Boring با تمرکز بیشتری روی پروژه خود کار کند.

در مورد اینکه چرا تونل‌ها راه‌حل بهتری نسبت به سایر گزینه‌های ترانزیت هستند، Boring توضیحاتی در وب‌سایت خود به اشتراک گذاشت:

برای حل مشکل وحشتناک ترافیک، جاده‌ها باید سه‌بعدی شوند؛ بدان معنا که به ماشین‌های پرنده یا به تونل نیاز است. برخلاف خودروهای پرنده، تونل‌ها در برابر آب‌و‌هوا مقاوم هستند، دیده نمی‌شوند و روی سر شما هم ‌نمی‌افتند.

تونل‌ها استفاده از زمین‌های ارزشمند سطحی را به حداقل می‌رسانند و با سیستم‌های حمل و نقل موجود منافاتی ندارند. یک شبکه بزرگ از تونل‌ها می‌تواند ازدحام هر شهری را کاهش بدهد. مهم نیست شهر چقدر بزرگ شود، همیشه می‌توان سطوح بیشتری از تونل‌ها را به سیستم اضافه کرد.

این شرکت پیش‌تر قیمت سیستم حلقه وگاس را برآورد کرده و گفته است هزینه مسافرت با آن چیزی میان حمل و نقل عمومی و خدمات تاکسی است. انتظار می‌رود یک سفر پنج مایلی از فرودگاه تا مرکز همایش‌ها حدود پنج دقیقه طول بکشد و هزینه آن ۱۰ دلار باشد و یک مسافت ۳٫۶ مایلی از مرکز کنوانسیون تا استادیوم فوتبال ۶ دلار باشد و چهار دقیقه طول بکشد.

نظر شما همراهان mydtc درباره سیستم جدید حمل‌ونقل طراحی‌شده توسط شرکت Boring ایلان ماسک چیست؟ آیا به نظر شما «تسلا در تونل» به دیگر کشورها خواهد رسید؟